Gökyüzü şehidine ağlıyor...

Böyle bir şey görmedim…

Gece hava açık yıldızlar göz kırpıyordu.

Sabahleyin de keza…

Hava kapalıyla açık arasında.

Hava durumları yağmur yok diyordu.

Şu an ne ilginç gökyüzünün kapalılılığı yağmur kapalılığı olmamamsına rağmen, delinmişçesine yağmur yağıyor.

Beklide bir bulut geçişi…

Ama..

Gökyüzü şehitlerine ağlıyor …

Ve melek olan artık serap olan kızımıza…

Otuz senedir doldu doldu …

Dünden beri gözlerim kan çanağına döndü.

İçim yanıyor…

Evladımı çok özledim diyen bir şehit anasına ne dersiniz?

Var mı diyebileceğiniz bir söz.

Yavrusunu o iki metrekare yattığı yerden sağ çıkarıp anneye verebilir misiniz.

Öcalan! Şükret o hücrede sağsın

Nefes alıyorsun.

Bence fazlasını isteme bu milletten.

Fazlası sana ağır gelebilir.

Taşıyamazsın.

Solunum cihazın bozulabilir…

Bir bakarsın o ada koca ada fare deliği kadar küçülebilir zatın için. Yani…

Hep bugüne kadar Öcalan, pkk, dtp racon kesip koskoca devlete ültimatom verdi. Devletle kedinin fareyle oynadığı gibi oynamaya kalktı.

Hükümet dahi sabır taşını kırdı.

!!!!!

Askerin eli kolu bağlanıyor mu son gelinen noktada diye ürperiyorum.

Amaç oradaki halkı ayaklandırıp, Türklerle Kürtler bir arada yaşayamaz.

Tek çözüm ayrılma diyecek bir emperyalist senaryomu devrede diye düşününce tüylerim diken diken oluyor.

Şu an gökyüzü şehitlerine ağlıyor. Kimi Giresunlu, kimi Muşlu, Adıyamanlı, Hataylı, Adanalı, Ordulu…

Kimi Laz, kimi Kürt, kimi Türk, kimi Arap, belki …

Belki o, belki …

Hepsi...

Bu ülkenin evlatları.

Offff’! yavrular daha 20sinde… En büyükleri 32'sinde

Sivillerin yaralı ve şehitleri yine sivil araçla getirilişi gözlerimin önünde.

Bir el boğazımı sıkıyor.

Yağmur bu ülkenin bağrında yatan kardeşlerin toprağını suluyor…

Kimse bu ülkeyi parçalayabileceği ümidine kapılmasın.

Yine şehit veririz.

İçimiz yine yanar.

Otuz senedir yanan ateş kavurur bedenlerimizi.

Ama ne bütünlüğümüzden ne de toprağımızdan vazgeçeriz.

Bedeli ağırda olsa Provokasyonlara gelmeyiz…