Gölge İle sataşma

Neyi söylemeye hakkım var, ne kadar söyleyebilirim ki söylenmesi gerekenleri. Bir garip koşuşturmada zaman. Dur diyemiyorsun gel de. Peki sen gitmeye kalksan o zaman, o da olmuyor ki. Adımların öksüz kelimelerin dilsiz kalıyor öylece. Bir yığın büyük kelimeler ediyoruz o kadar çok kendimizi bulduk, o kadar büyüdük ki. Kocaman adamlar olduk kelli felli. Bazılarımızın çocukları da var üstelik. Peki biz ne olduk ki, çok şey bazense hiçbir şey.

Nerede satır başlarım, ne anlatmaya çalışıyorum ben ve ne diye anlatmaya çalışıyorum ki, Don Kişot mu kaçtı bir tarafıma. Haydi oradan ya vallahi gülüyorum inanın gülüyorum. Ne çok piştik demelere.

Hep derim demeye de devam edeceğim, ne kadar kapsayabildiğindir seni ortaya koyan. Kimi zaman öfkelerindir pişiren seni, kimi zaman aldanışların. Kimi zaman kendini yalnızca ortada tek başına bulmandır. Ama hep ila ne kadar kapsadıma bakarım. Neler yaşadım, neler yaşattım, nelere su verdim, suyum nerelerden geldi.

Sustum bir an, yo çok an hadi itiraf edeyim. Sustum susmalara kardım uzun bir zaman sonra konuşulmaması gereken zamanlarda konuştum. Haydi gene itiraf edeyim haykırdım. Sonra duvarlarda yankılandı haykırışlarım. Köşeye sıkışmış kedi öfkesiydi tıslamalarım öylece çıkmış tırnaklarım.

Haydi oradan diyor şimdi içimden bir ses. İkileeeee. Hem de hiç durma ikile. Karanlıklar içinde hayallerin vardıysa ve o hayalleri aradınsa yıllarca, bulmaksa bir takım nefesler ve de sesler ikile. Bul o sesleri bul bulduğunla var ol ama, olamıyorsan da ağlama.

Satır başları koşuşturmacası bendeki haller, öylece geçip gitmeler yepyeni öyküler yazmak hevesi tek bir nefes. Karanlıklardaki gölgeler sisli hayaller değil artık. Hesaplarımı koydum ortaya bedenim kadar hepsi, anca kaldırırım. Ait olmayı becerebilmenin ayrıcalığı bende ki bu boş vermiş hal. Bildiğimdir bazen iki iki daha dört etmezin, doğrunun baktığın yerden ki duruşu olduğu.

Oh yahu bak ne güzel saçmalaya biliyorum işte. Bakınız çok şey deyip hiç demiyorum. Bende mi oldum ne. Bir güzel anda zamanım, içim üşüyor. Kış gelmiş kapıya içimde garip bir ürperti. Yakacak lazım, palto lazım, ayakkabı lazım silkelen ey ahali lazımları beklemede kışın. Saçmalamak gibi lüksün yok…

Bence not: Şimdi bu yazıyı okuyanlar ya bu adam ne dedi diyebilir. Valla bir şey demedim biraz önce burada bir gölge vardı öylece sataştık epi topu budur. Ya adam sen kime diyon bu lafları diyen çıkarsa vallah gölge o gölge kâle alamaya deymez.