Gölge kuşları

Geçmiş ile gelecek arasında en kısa an;

Üzüntüden endişeye uzanan,

Tatlı bir huzurdur,bugünkü zaman.

Boşver! şimdi gölgeyi güneş yesin,

Yeter ki, huzurun şekerlemesi bize kalsın...

*

Ey halkım!

Sabır ağaçlarına tünemiş,

Sarı kanatlı kuşlar gibisin...

Sakin ve bilgesin,

Sabır kuşlarının gölgesindesin...

Kanatlarının gölgesi,

Toprağa düşmeye görsün...

Hiçbir GÜÇ AYAĞI çiğneyemedi,

Evel Allah! bugüne kadar...

Lakin basacağım diye gölgende dönerken,

Çırpına çırpına kendi gölgesinde çıldırıp,

Nice hırsına kurban, çook gidenler oldu...

*

Sarı sabır ağaçlarının sağlamdır dalları,

Bu yüzden içinde upuzun yaşar Gölge Kuşları,

Atalarının bile atasını tanır, hayali bir kuş sanma sakın,

Sadece dalgın bir tarihi huzur içinde sallanır,

Seyrederken bu umursamadıkları zamanı...

*

(ABBA:10 Ağustos 2014, Pazar. Ey Halkım, Anadolu Gibisin, Seyrederken Bile Gölge Oyunu, Her Daim Bulursun, Sonsuza Uzayıp, Devam Edip Giden Yolunu...)