Gömelim dersem

Gömelim dersem düşmanlıkları mazinin karanlıklarına

Her sıkıntının çözümü için buluşsak hoşgörünün ışıklarında

Uzlaşmak beraberliği görmek ve tokalaşmak için açılmış ellerle

Sarılmaya hazırlanmış kollarla buluşsak akşam yağmurlarında

Barış çizgisine yürüme çağrısını haykırsak ağlayan akşamlarda

Güldürtmek için ağlamaya bütün sızılara derman olmaya

Ayağı kırık gönüllere ayak olmaya

Gönülleri sarmaya koşan olur mu bizler gibi

Ömürlerinin baharındayken erken ölüm yudumlamış ölüler gibimi bakarlar

Yoksa ölüm gelmeden ölen yürekleri dirilten gönül insanları gibimi koşarlar

Bunu bilmek çok zor beklemek dersen daha da zor

Hicran içinde inleyip bekleyelim gelen olur belki el olacak eller

Gelmezse de muhabbetin Hızır pınarında beklenilir gözyaşı ile gözler

İradeden mahrum kalana kadar beklenilir barış çizgisinin istikametinde

Mehmet Aluç

Ankara Sincan