Gömün Beni Atatürk’ün Yanına

Bu ülkede her isteyen istediği yere gömülecekse… Vasiyet edilenlerin her istedikleri yerine getirilecekse… Günü gelince beni de gömün Atatürk’ün yanına; vasiyetimdir.

Atatürk ilkeleri gün gün aşındırılırsa, sesim de susturulursa… Gömün beni ilkeleriyle var olmanın güzelliğini hissettiğim önderimin yanına… Bu ülke için her şeyini feda eden bir önderin yanında sonsuzluğa gitmek onur verir bana…

Atatürk’ün kurduğu bir ülkede, Atatürk düşmanlarına ses çıkartamadığımız gün… Onları yargılatamadığımız gün… Yargılayın beni, Atatürk ilke ve devrimlerine yürekten bağlı diye… Sonra da gömün beni, Atatürk’ün yanına…

İlkeleriyle, devrimleriyle dünyaya gösterdiği örnek liderliği olan Atatürk’ün yanında sonsuzluğa misafir olmak; onursuz insanların yanında ruhumu kaybetmekten, daha şereflidir benim için…

Atatürk’ün kurduğu cumhuriyet meşalesini taşımanın onuruyla, onun yolunda, uğrunda düşünce savaşımı vermek suç olursa bir gün… Suçların en şereflisini, gururla taşımanın mutluluğuyla… Gömün beni Atatürk’ün yanına…

Onun yaptıklarını yıkanlar, yok edenler, için için içimizi oyuyorken; karşı çıkmaktan aciz olursak… Yavaş yavaş tüketilirsek… Böyle, Atatürkçü olup da, hakkını aramaktan aciz insanlarla birlikte yaşamaktansa… Gömün beni düşüncelerimle Atatürk’ün yanına…

Demokrasi adına, demokrasinin içine bomba konursa… Yalan dolan, hile üzerine geleceğe ipotekler konursa… Bağımsızlığımıza, ekonomimize her şeyimize karışılırsa… Sokaklarda başı dik, yüreğimizdeki sevgiyle yaşayamazsak… Gömün beni Atatürk’ün yanına…

Kahramanlığın, namusun, vicdanın tanımı değiştirilip, bir yerlere şartlanırsa… Değerlerimiz, onurlarımız, gururumuz, bayrağımız birilerinin dudakları arasında oynatılırsa… Şehit kanıyla dolu vatan toprağı, aç kurtların sofrasında pasta gibi dilimlenirse… Her ulusun bir adı olurken, bizim ulusumuzun adıyla oynanırsa... Gömün beni o gün, Atatürk’ün yanına…

Sözcük oyunlarıyla ülkeme psikolojik tahrip yapılırsa… Fransa halkına, Fransız; İtalya halkına, İtalyan; İngiltere halkına İngiliz denirken; Türkiye halkına Türk denilmezse… Yabancılar kendi ülkelerinde kabul etmediklerini bizim ülkemize uygulamaya çalışırsa… O gün, gömün beni Atatürk’ün yanına…

Gömün beni; üzerinde tarihe sığmaz destanların yazıldığı, benim için kutsal olan yurdumun topraklarına… Gömün beni; ihanetçilerin olmadığı, satılık ruhların olmadığı, himayecilerin, mandacıların, ikiyüzlülerin olmadığı yere… Gömün beni; bayrağımın özgürce dalgalandığı, andımızın özünde yaşayanların olduğu, sevdiklerimin olduğu yere… Gömün beni; sözleriyle, ilkeleriyle güneşim olan Atatürk’ün yanına, günü gelince… Düşüncelerimle… Yaşamımla… Her şeyimle birlikte… Ama Atatürk’ün kurduğu cumhuriyeti, devrimleri, ilkeleri, çağdaşlığı gömmeyin karanlığa… Gömdürmeyin… Yok ettirmeyin, edilmesine de hiçbir zaman izin vermeyin, varlığınızla…

Cengiz Çetik-24.04.2009-