- Kategori
- Şiir
Gönül
GÖNÜL
Kendin inansan da beni aldatma
Ben hep gencim diyen ey deli gönül
Yirmilik isterim diye tutturma
Yaş yetmiş iş bitmiş ey deli gönül
Kış soğuk demeden gezer tozardın
Tiril tiril giyip volta atardın
Üşüdüm diyene caka satardın
Şimdi neler oldu ey deli gönül
Tatlı tuzlu demez ne olsa yerdin
Acıyı turşuyu eksik etmezdin
Soğuğa sıcağa hayır demezdin
Kör boğaz durdu mu ey deli gönül
Namaz niyaz nedir bilip kılmazdın
Hacıya hocaya hatır sormazdın
Bağlasalar bile içer durmazdın
İkrarın nedendir ey deli gönül
Bir fidan diktin mi var mı emeğin
Eledin ununu astın eleğin
Çarkına düşünce kahpe feleğin
Varlığın sönecek ey deli gönül
Beş paralık hayrın oldu mu kula
Sarkmadan durmazdın kadına dula
Benliğini sattın üç kuruş pula
Tövbeler tövbesi ey deli gönül
Atan yeme derken hep haram yerdin
Sana uymayana aptallar derdin
Ezan başlayınca gazel çekerdin
Nutkun mu tutuldu ey deli gönül
Bir varmış yokmuş olduğu zaman
Ellerin böğrüne konduğu zaman
Melekler hatrını sorduğu zaman
Lâl olur dillerin ey deli gönül
Melanî söylenme dünya hâline
Cahil de erecek Hak kemâline
Gonca gül olsan da bak cemâline
Ne hallere düşer ey deli gönül
Melanî - Tahsin MELAN