Gönüldeki renkler...

Başlarken bahar sandığın mevsimler, sarı renklerini yansıtmaya başladılar şimdi.

Belki mevsim yeşil, sarıdan ziyade.

Sevenin gönlünde tüm mevsimler yeşil.

Sarı bitişi anımsatır bende.

Döndür hadi renkleri gözlerindeki denizlere.

Kahve kokusunda bile aşkı yaşamışlıkların var, bilirsin sen.

Şimdi çiçek kokularında hasret.

Beni sorarsan bir iskelede çayımı yudumluyorum şimdi.

Gözlerim dalmış uzaklara.

İçimde suskun bir çırpınış..

Beyaz bir papatyanın tomurcuğuna düşmüş çiğ tanesi gibi buğulu bir sis var bugün boğazın sularında.

Sonsuz mavilerden karaya yanaşan bir vapur.

Arkasına taktığı beyaz kanatlı martıların sevinç çığlıkları.

Son yolcularını da bıraktı iskeleye.

İskelede kıvrak inişler ve bekleyenler.

Med cezir vakti gibi çekip gidenler.

Gidenlerin dönmelerini bekleyenler.

Neşesi telaşında gizli, hızlı akıp giden hayatın.

İstanbul’da yine garip bir panik havası.

Sevda yolu kalabalık.

Ufkun kızıl ateşini, gurbetin gülü sanan gönüller, yüzlerini güneşin ateşine çevirmişler.

Gelecekteki renkler belirsiz, kaygılı sırça yürekler.