Görememek...

Bazen yalnız kalırız ya da biz öyle sanırız. Zamanın geçiciliği, hayatın önümüz sıra akıp gitmesi bizi anlamını sorgulamaya başladığımız anlara götürür... Bir şeyleri kafamıza takarız, ufak şeyler canımızı acıtır sürekli bazen işte o anlarda yalnız hissederiz kendimizi koskoca bir boşluk asılır içimize, böyle durumlarda bu anımızı birisi bizimle paylaşsın isteriz, etrafa bakınırız ama herkes kendi derdindedir, belki ortak dertleri paylaşırız yine de birbirimize uzağızdır... Hep bir uzaklaşma içindeyiz kendi yalnızlıklarımızla birlikte

Bir gün içerisinde kaç kere karşılaştığımız insanları göremeyiz. Karşılaşmalar alışılmışlığa dönüşür, bakıp ta göremeyiz karşımızdaki gözleri... Gün başlar ve yavaş yavaş akşam olur biz kendimizi yeni güne hazırlarız, ertesi günden kalanlarımızla birlikte. Bir biz daha büyütürüz içimizde bize uzak bir biz daha ve hergün sonunda hesaplar tutarız yeni güne dair... Birbirimizden ve kendimizden ne kadar uzaklaştığımızı farketmeden, bakıp ta göremeden yürürüz hep önümüz sıra...

İçimizle konuşuruz sorular sorup yanıtlar bekleriz hep yanıtları bulamadığımızda yine kendi kabuğumuza saklanırız, kaçamak zamanlar bizi saklar sanırız peki öyle midir? Bir pazar günü daha ömrümüzden bir pazar günü daha geçiyor, zaman, mekan, "an"lar ve karşılaşmalar bugün de bitiyor, yarın yeni bir hayat başlıyor bütün umuduyla birlikte, sonra başka birgün, sonra başka, başka...

Uzun bir aradan sonra ben yine burada yazıyorum çok özlemişim burada birşeyleri paylaşmayı bu uzun arada ne mi yaptım. Hayatımda yeni bir başlangıç oldu işe girdim. Mutluyum aslında uzun bir arayıştan sonra işte şimdi çalışıyorum... Blog yazarlarının buluşmasını da kaçırdım aklımdaydı ama tamamen unutmuşum çok kızdım kendime ama nafile hepinizden özür diliyorum umarım bir dahaki sefere sizinle olurum, hepinizi çok merak ediyorum...

Hayatı kaçırmadan en ufak ayrıntısına kadar yudum yudum yaşamak çok mu uzak? Bilmiyorum ama zor olan kendimizi anlamak kendimizin en yakın dostu olmak ve karşılaşmalarda birbirimizi gerçekten görebilmek...