Görücü usulü sohbetler

Her şey anlamını yitirdi, her şey... En mutlu , en acı olaylara bile tepkisiz ve duyarsız olduk.Öyle bir hal aldık ki tecavüze uğrasak umurumuzda

olmayacak neredeyse...

En büyük mutluluklarımız bile dakikaları geçmez oldu.En güzel hadiseler bile çoşturmuyor köhneleşmiş yüreklerimizi.

Sohbet edecek, sevincimizi , acılarımızı dinleyecek bir tek kara gün dostumuz bile yok ya da eskiden olanlarda tepkisiz.

Her şey olağan karşılanır oldu, her şey kendi içimizde hapsoldu.

Aslında hepimiz sevgiye , dostluğa , ilgiye açız , şiddetle paylaşmaya ihtiyacımız var sıkıntılarımızı, sevinçlerimizi ama sesimizi duyan yok çünkü sesimiz çıkmıyor.

En yakınlarımızla paylaşamıyorken sanal dünyada arıyoruz dostlukları, arkadaşları belki bir umuttur 'diye.

Harıl harıl gruplar kuruyoruz, dostluk, arkadaşlık sitelerinden medet umuyoruz.En yakınımızdaki ile iletişim kuramaz sevincimizi bile paylaşamken ''Emperyalizm'' in sömürücü düzeninden medet umuyoruz ne yazık...

Oysa '' Emperyalizm ''değil mi insanlığı yalnızlığa düşüren, maneviyatları , yüz yıllardır süregelen gelenekleri yok

eden.Amacı ''böl , parçala yut''olan. Teknoloji ile uyutuluyoruz ey insanlık, düşmeyin bu tuzaklara.

Teknoloji bağımlısı olduk , uyutuluyoruz.Tıpkı uyuşturucu bağımlıları gibi, etkisiz , tepkisiz.

Görücü usulü ile evlilikleri yadırgan iken , ''nasıl bir ömür paylaşılacak kişiyi görmeden seçeriz'i sorgularken.

Görücü usulü sohbetler yapar olduk bilgisayar başında oturduğumuz yerden.Karşımızdakinin ne olduğunu bilmeden sıkıntılarımızı , düşüncelerimizi paylaşıyoruz hiç tanımadığımız insanlarla.Sanal dostluklardan medet umar olduk ne yazık...

Kaç yıl oldu bayramlarda ''yılbaşı kartı''atmayalı ya da mektup yazmayalı uzaklardaki sevdiklerinize.

Kendimize gelelim ey insanlık.İzin vermeyelim Emperyalizmin sömürgeciliğine ve bizleri uyutmasına.

Sıkı sarılalım gerçeklere, gerçek dostlarımıza, değerlerimize , gelenek göreneklerimize.

Sıkıntılarında omuz olalım sevdiklerimize.

Sevgi, paylaşım, dostluklar yanıbaşımızda oysa .Yapmamız gereken tek şey bakmayı bilmek.

Sıkı , umutla sarılalım hayata.Unutmayalım asıl küçük şeylerden mutlu olunacağını...