Görünmez el

Zerdüşt:''Ne vakit şu ağacı ellerimle sarsmaya kalksam, gücüm yetmez. Lakin bizim görmediğimiz rüzgar onu hırpalar ve istediği tarafa eğer. İşin kötüsü biz en çok görünmeyen ellerce bükülür ve eziyet görürüz''

Nietzche, ''Böyle Buyurdu Zerdüşt''te bu felsefi çıkarımı yaparken kuşkusuz ekonomiye atıfta bulunmuyordu ama onun dahiane çıkarımının aslında bu alanı da ne kadar iyi özetlediğini farkettim bugün kendimce. Bir görünmez el var evet. Sevgili Adam Smith'in kutsadığı serbest piyasada bireyin kendi çıkarına göre hareket ettiği zaman aslında toplumun da çıkarını sağladığı durum(muş). Fakat şu son krizin artık en duyarsıza bile farkettirdiği gibi, hep o görünmeyen ellerce bükülüp eziyet gördü insanoğlunun çoğunluğunu oluşturan biçareler.

Bir de görünmez olunca daha ürpertici olur ya herşey. Kontrolü sende değildir. Nereden gelip nerene dokunacağı belli değildir.

Aslında görünmezliği tartışmalı belki. Bunun da bağlı olduğu bir omuz, gövde yani bir vücut var elbet. O ve onun arkasındakilerin görüp de sıradan acizlere görünmez bir el bu sanki. Ve gittikçe daha tacizkar olmaya başlıyor depresyonel kaprisleri baş gösterince.

Evet başımıza ne gelirse görünmez ellerden geliyor. Derin devlet oluyor adı, finansal kriz oluyor adı. İkinci durum söz konusuysa tamir etmeleri gerekiyor. Acıta acıta tamir ediyorlar. Zira kurtarma planı başka acıtıyor, işsiz kalmalar başka.

Bir görünmez el varmış ama ne ironik en çok da görünür, somut ürün yaratanlara sinsice yaklaşıp birden dokunuyor. Üretim yapana, borsada hiç oynamamışlara, forward-future market neymiş, nasıl olurmuş bilmeyenlere de dokunuyor ya ne bu samimiyet diyesi geliyor insanın.

Yani şöyle buyuruluyor: ''sen istediğin kadar üret artık bunu daha fazla karla satabileceğim piyasa kalmadı kardeşim.''

O zaman işte sana da senin ürettiklerine de bir görünmez el değip süpürür.

Yetmedi mi bir görünmez el gelir yıkar şehirlerini, merak etme bir şanlı isim bulunur savaşın adına. Bir tek aklı selim insana görünmez doğru düzgün bir sebep.

Şimdilik tek yapabileceğimiz farkında olmak bu görünmez vücudun ve başımıza getireceklerinin. Zamanı geldiğinde de ''çek elini ordan'' diyebilmek.

Teşekkürler Nietzsche.