Görünmez Gölgeler

Çalı çırpı toplayıp, kimseler yokken

Gökten sicim gibi yağardı yağmur,

Kaya kovuğu, sığınılacak liman

Yaslanıp soğuk kaya duvarına

Alev alan çalının çıtırtısı

Doğanın koynunda doğana ninni

Ara sıra kuşlar kanat çırparak

Selam verir, zararsız yavrucağa.

Dünyadan bihaber uyur, uyanır

Merak edeni yoktur, gündüzleri

Sofrada olmazsa akşamleyin

İneklerin olmadığı görülür

Belki anlaşılmazdı dönmediği,

Kurda kuşa emanet edilen can

Küçücük bedenin varsa ümidi

Büyürdü işte Allah’a emanet!

…

Böyleleri çok kırılgan olurdu,

Hem çok duygusal, kimse fark etmezdi.

Bir hayal gibi, hem vardı, hem de yok

Onlar fark edilmeyi beklemezdi,

Sahne ışığı, görmeden gittiler,

Hissedilmediler, hissettirmeden

Eksikliğin, derdini bilmediler,