Görürsen yakala, sakın bırakma!..

Hayal kırıklığım çok.. Çaresizim. Çoook da üzgünüm. Umutsuzca düştüm yollara, onu arıyorum. Kararmış, taşlaşmış yüreklerde kaybolan insanlığı arıyorum. Kim kaçırdı onu? Nereye sakladılar? Ne olur sizler de yardımcı olun bana. Hiç gören oldu mu?

Kendini insan sanan yaratıklar azap cehennemine dönen kara yüreklerine mi hapsettiler onu. Para demetlerinin arasına koyup zimmetlerine mi geçirdiler? Villalarının, şatolarının en karanlık, kan ve küf kokan zindanlarına mı attılar? Çıkmak istiyor da çıkamıyor mu yoksa? Yoksa yolunu mu kaybetti? Önce dilenci durumuna düşürdüğü, sonra da onunla alay edip eğlenenleri görünce üzüntüden bir köşeye mi gizlendi? Yoksa Avrupa'nın göbeğinde en medeni benim diyen, insan kılıklı yaratıkları, birilerinin üzerine işerken görünce, kendimi girdi yerin yedi kat dibine utancından? Katledilen yüzlerce, binlerce insanla birlikte onu da mı gömdüler toprağın altına? Bebekleri kurşunlarken onu da mı dizdiler kurşuna? Kazdıkları hendeklerin içine atıp, üzerine bomba mı tuzakladılar? Yoksa uçaktan attıkları bombaların içine koyup patlatarak, kara konfetiler gibi savaş meydanlarına mı savurdular parçalarını? İdam ettiler de asılı mı kaldı darağacında.

Belki ölmemiştir daha. Gelin bir şeyler yapalım, hayata döndürelim onu. Çocuklarımız onu tanımadan ölmesin. Ya onu tanımadan büyürlerse? Sevgi, şefkat ve merhametli elleriyle onların da yüreklerine dokunsun. Onurlu, eşit ve özgür yaşamayı onlara da öğretsin. Birilerinin canı yanarken başka yerlerde, kendi canının yanması gerektiğini de öğretsin. Hepimizin parmak izi gibi farklı olduğunu ama, ortak değerlerde birleşip birbirimize saygı duyup, uyum içinde yaşamamız gerektiğini de anlatsın. Kimsenin birileri gibi medeniyet örneği olmak zorunda olmadığını anlatsın. Desin ki, bu dünya hepimize de yeter. Desin ki, insanlık olmadan dünya cehenneme döner. Ne siz mutlu olabilirsiniz o zaman, ne de onlar desin. Desin ki, bu dünya hepimizin dünyası.

Desin ki, ''DAHA İNSANLIK ÖLMEDİ!..'' Gelin hep birlikte arayalım onu. Bulunca da hiç bırakmayalım.