Gösteriş merakımız!

Değişime uğradık diye her ne kadar övünsek de, aslında değişen yalnızca görüntülerimiz! Çünkü artık insanları sadece kıyafetleri ya da elektronik oyuncakları sevindiriyor, demode olduğunda ise üzüyor! Oysa bizlere “modern bir yaşam şekli” olarak sunulan teknolojik rahatlıklar bizleri özümüzden uzaklaştırıyor. Bir anlamda, hepimiz birer maske takıyoruz aslında!

Hiç bir şeyi umursamıyoruz, her bireyin kendini kenara çekmek olgusu her geçen gün biraz daha rağbet görüyor!

Beton yığınlarının arasına gömülen insanlar, kendileri dahil her şeyi unutarak yaşamayı öğrenmekteler.

Ve farkında olmadan, geleceğimizi tehlikeye atmak pahasına gelecek nesile öğretmekteler!

Yaşama gayelerini, geldikleri ve gidecekleri yönleri unutup, sonu belli olmayan bir maceraya atılmaktalar!

Her olumsuz davranışın ardından, ben ne yapayım, herkes öyle yapıyor kolaycılığına kaçılıyor.

Oysa, başarmak demek, başkalarının yaptıklarını taklit etmek olmamalı!

Herkes gibi düşünerek değil, en doğrusunu kendisi düşünerek, bularak kendini ifade etmeli insan!

Çoğunluk her zaman doğruyu işaret etmeyebilir çünkü!

Bir zamanlar değerleri için can bile verenler bu kadar duyarsız hale nasıl gelmiş olabilirler?

Bu bir unutkanlık olamaz çünkü geçmişiyle övünmekten geri kalmayan bir millet bu kadar unutkan olamaz.

En doğrularımızdan bile tavizler verilip herkes gibi düşünerek sıradanlaşıyoruz!

Bunun neticesinde de hayatın yükünden, sorumluluklarından kaçıp elimizdeki imkânların tamamıyla günübirlik sürdürülen bir yaşama yöneliyoruz.

Bir an önce gerçek kişiliğini kazanmalı yurdum insanı.

Özüne dönmeli....