Gözde Lazoğlu’na ithafen…

Tül perdeler örerken
Tülden duvaklarından doğacaktı, muhtemelen,
Ve beyaz duvak ne yakışacaktı
On yedilik esmer tenine- sarışın ve beyazlara öykünüyordu, bilmeden, belki de-
Oysa beyaz
Tül duvaklar en çok da
Gencecik esmer kızlara yakışırlar!

Cahillikler silsilesiydi, belki,
Bir fabrikanın tekstil işçisi olması tesellisiydi,
Kalem olmasa da
Ekmek tutuyordu eli!

Kim bilir, üç ay öncesi miydi,
Sekiz ay mıydı yoksa işe gireli?

Daha öncesine can dayanmaz…

Hayallerini soramam,
İçim dayanmaz…
Anlatamaz da zaten!

Sevgilisi var mıydı,
O güzelim esmer saçları
Aşık bir gencin parmakları arasından kaymış mıydı?

Olmuş olsun!

Tül perde ören makinede dolanan elleri,
On yedilik elleri
Sevgiyle tutulmuş olsun!

Örgü makinesine sıkışan başı,
Lütfen
Ve ne olur
Aşk ile çarpan bir kalbe
Yaslanmış olsun!

Gizli de olsa…
Dayak da yemişse…
Yasak da konulmuşsa…

Ağlamışsa da…

On yedisinde güzel bir esmer kız
Makine dişililerine sıkıştırmadan önce
Kafasını aşk ile çarpan bir göğse dayamış…

Olsun… Böyle olmuş olsun!

Tül perde örerken Gözde,
Kim bilir neler düşünüyordu,
Kim bilir, kendine kızacaktı şefi belki,
Öyledir ya, insan yapımı makinelerin bedelleri
İnsanlara ödettirilir,
İnsan yapımı insanların bedellerini ödediği yerlerde…

Gözde…

On yedisinde…

Fabrikada işçi, kaç kez maaş almıştı, kim bilir!

Kaç giysi almıştır, mesela maaşıyla,
Kaç kişi beslemiştir,
Kaç kez mesaiye kalıp,
Abisinden dayak yemiş,
Mesai parası kesildi diye hesap soramamıştır, mesela!

Dişlilerde parçalan başı,
Kan ile bulaşıklanan güzelim siyah saçları,
Çirkin göründü diye gözüne,
Bir saat önce mi yıkandı?

Azar da işitmiş midir, annesinden, mesela,
Nedir bu özen,
Kime güzel görünecen?

Paralarım demiş midir ağabeyleri,
Dağıtma saçlarını!

Cehaletin silsilesinde
Gözde,
Hayalleri ile sıkıştı gitti dişlilere!

Hiç sevdiği olmadı belki de!

Ne de olsa henüz on yedisinde…

Öyleydi yani!

Keşke sarmalamış olsa aşk ile onu bir beden!

Bu olurdu
Bir nebze içimi
Serinleten!

Gülgün Karaoğlu
Aralık,24/08