Göze batan çöpler

Kariyerli ve varlıklı bir anne - babanın iki oğlu oluyor. Son derece titiz olan anne evde hijyene çok önem veriyor. Neredeyse evdeki her oda için ayrı bir çift terlik bulunduruyor. Gözü kadar sakındığı çocuklarını, dışarıdan mikrop kapmasın diye birçok ortama sokmuyor. Anne-baba çocuklarının da kendi gibi iyi eğitim almasını ve bir oğlunun da büyük bir holdingde iş bulmasını sağlıyorlar. Holding bir süre sonra oğlunu ABD’ye göreve gönderiyor. Artık yıllarca verdikleri emeklerinin sonucunu aldıklarını düşündükleri günlerde, oğullarının ABD’de bağırsak mikrobu kaptığını ve hayat boyu ağır perhiz yapması gerektiğini öğreniyorlar. Oğulları Türkiye’ye dönünce onu evlendirmek istiyorlar ancak oğulları gösterdikleri hiçbir kızı beğenmiyor. “Uzun boylu, yeşil gözlü, sarışın bir kız” istediğini annesine söylüyor ve holdingin Anadolu’daki bir tesisinde çalışmaya başlıyor. Orada idealindeki kız tipinin tamamen zıddı bir kızla evleniyor. Ve perhize uymak bir yana hanımımın yaptığı yöresel baharatlı yemeklerle beslenmeye başlıyor.

Öte yandan diğer oğlu da yabancı bir kızla evleniyor. Gelin oğullarından bir karış daha uzun boylu. Gelin hanımın kayınvalidesindeyken öğrendiği ifadeler, “yiyecek ne var?” ve “ben duşa çıkıyorum” gibi ihtiyaçlarını belirttiği türden. Eve gelen gelin, hijyen sever ailede ayakkabısını çıkartmayı öğreniyor ama çorapları ile apartman içine basmaktan ve eve kirli çorapları ile girmekten bir türlü vazgeçemiyor. Duşa da girip uzun uzun küvette kaldıktan sonra da altüst olmuş, tüm suların karıştığı halde banyoyu bırakarak yemeğe geliyor.

Şu dönem anne baba için gelen sevindirici haberler var. Bir oğlu yabancı geline büyük bir tazminat ödeyerek ayrılmış, diğer oğlu da perhizi bırakmış ama yöresel yemeklerin kendine iyi geldiğini haber ediyormuş anne-babasına…