Gözlere bakmak

Karşısındaki utanıp gözlerini ondan kaçırınca bakmaktan vazgeçti, yeterince ezmişti. Başını öbür tarafa çevirdi uzun uzun bakıp ezecek başka birini aradı. Neden hep böyle yapıyordu? Bir gün gene gözlerini bir kadına dikip uzun uzun baktı. Kadında ona baktı ve kadın gözlerini kaçırmadı . Adam şaşırdı, ilk defa bir kadın gözlerini ondan kaçırmıyordu. Hafifçe güldü kadın hiç oralı değil, devamlı bakıyor. Adam başıyla selam verdi. Kadında çıt yok öylece kıpırdamadan bakıyor. Yaklaşıp sordu

- Gözlerini kaçırmıyorsun!

- Kaçırmam

- Ama kadınlar erkeklerin gözüne bakmaz diyebilirim ben

- Ben bakarım

Ve baktı ve ben gözlerimi kaçırmak zorunda kaldım

Şimdi bu olaydan ne anladım?

Demek ki erkeğin gözüne gözüne bakan kadınlar da varmış. Böyle gözüne gözüne bakan kadınlar hakkında ne düşünüyorum? Cesur, kendine güvenli, gururlu ve akıllı diye düşünüyorum.

Ben kadın olsaydım acaba nasıl bir kadın olurdum? Aynen şimdiki gibi mi olurdum. Yoksa başka mı olurdum? Tanıdığım kadınlar içinde hangisine benzerdim? İyi bir evlilik yapabilir miydim? Erkeğe boyun eğer miydim? Kötü kız olur muydum? Kocamı aldatır mıydım. Bunu bir gün uzun uzun düşünüp yazmalıyım yeni bir bakış açısı kazandırabilir.

Akşam eve geliyorum. Her şey sabah bıraktığım gibi. Her şey nasıl bıraktımsa öyle duruyor.

Zaman evde durmuş, ben gelince yeniden çalışıyor.

- Zaman maddenin hareketi demektir. Madde kendi başına hareket etmiyor. O zaman, aman benim. Ben yoksam zaman da yok. Evi harekete geçiriyorum. Tüp bitmiş tüpçüyü çağırıyorum. Yemek yiyorum, tabakların yerleri değişiyor. Ev canlanıyor. Ben yoksam hayatta yok.

Evde hayat yok...
Evde kadın yok...