Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

07 Ekim '08

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Gözleri yolda olan anne ve babalar

Gözleri yolda olan anne ve babalar
 

Gözler yola dikilmiş öylece bakılır, ha geldi ha gelecek diye tetikte beklerler.

Kulak her gelen sese dikkat kesilir, acaba onlar mı diye? Sonra sorar eşine sen bir ses duydun mu diye.
Sanki böyle yaparlarsa yolcu daha çabuk gelecekmiş gibi daha bir heyecan ile yollar gözlenir.
Terslik olmasın diye dua üstüne dua okumaya başlarlar.
Her ikisi de birbirlerine fark ettirmeden yapar duasını. İkisinin de heyecanı doruktadır ama belli etmezler birbirlerine. Sanki kendi endişelerini dile getirirse daha çok üzülecek diye düşünür karşısında ki. Ve avuturlar sözler ile birbirlerini.

Zaman o kadar acımasIz ki geçmek bilmiyor.

Biraz önce saate baktı daha üç dakika bile geçmemiş yeniden bakıyor saate. Acaba ne kadar süre kaldı gelmelerine diye.
Yorgun ve yaşlı vücuda inat ceylan çevikliği ile yemekler hazırlanmıştır. Kızının veya oğlunun en çok sevdiği yemekler dolapta çoktan yerini almış. Ama aklı hala onların severek yediği yemeklerinde , unuttuğum bir şey kaldı mı diye düşünür.

Aklına birden yeni bir yemek gelir fırlar yerinden onu yapmak için.

Beyi sorar: "Hanım ne oldu ?"

-Kız gözlemeyi çok sever kalkıp iki dakikada hamuru tutayım hemencecik pişireyim , kendine kızarak nasıl unuttum yaşlı kafa.
Beyi kaç gündür perişan olduğunu gördüğünden içi elvermez onun daha fazla yorulmasına.

-"Bir sürü yemek yaptın sanki onları bitirdiler de gözleme kusur kaldı" der.
Der der ama içi pek rahat etmez. Dayanamaz dizlerine basarak kalkar.

-Torun kavurmalıyı çok seviyor değil mi ben gidip bir kavurma alıp geleyim, der.
Hanım memnun ama yine de sitemli "hani çok yemek yapmıştım sen de dünden razıymışsın" ve zafer kazanmış kumandan mağrurluğu ile geçer mutfağına.

Kaç evde bu heyecan ile yollar gözleniyor kim bilir.
Acaba o büyük heyecan ile beklenen evlatlar bu değeri hak ediyor mu? Onlar da anne ve babalarına ulaşmak için bu kadar heyecanlılar mı?
Hiç sanmam öyle olsa bu kadar camdan dışarı bakan yaşlı insan olmazdı.

Annem ve babamın yüzü gülüyor ama....
Yan ve arka komşumuzun gözleri yolda kaldı.. İçim burkuldu bu kadar heyecan ile yollarını gözledikleri çocukları ve torunları gelmemişti.
Her o tarafa baktığında camda nöbette olduklarını gördüm içim ezilerek. Kapılarını çaldığımda hayal kırıklığına uğrayacaklardı biliyordum ama elimden gelen buydu. Kapının açılması ile yüzlerinde ki değişimi görmemek mümkün değildi. Ama yine de büyük sevinç ile aldılar beni evlerine.

"Bizim oğlanın işi çok dinlensin biraz ondan gelemediler" ...

..diye onları masum göstermeye, kendilerini avutmaya çalışmaları beni öyle yaraladı ki derinden anlatamam sizlere.

O gün akşama kavuştuğunda yeniden ziyaretlerine gittim yalnızlıklarına içim elvermedi. Onları ikna etmem zor olda yürüyüşe çıkmak için. Ama kafalarını dağıtmaları gerekiyordu. Ben dağıttıklarını düşünmek istedim ama biliyordum ki akılları gelmeyen çocuklarında ve torunlarında idi...

Kendimizi avutuyoruz aslında.

Tatile vaktimiz yok, koşullar çok zor bu bir fırsat diyoruz.
Ama unutmayalım ki , onların zamanında koşullar daha bir zordu.
Bizler unuttuk bir yerlerde duygularımızı. Bizi biz yapan ananelerimizi, göreneklerimizi unuttuk.

Kendimizi unuttuk asıl.

Bizler onların küçücük çocuklarıyız hala. Her ne kadar yaşlar elliye dayansa da.

Abartıyormuyum?

Hiç sanmam...

Önceki gün omlet hazırlamak için mutfağa geçiyorum. Annem hemen arkamdan geliyor ve "kızım sen elini yakarsın , dur ben yapayım" diyor.
İşte böyle hiçte abartmıyorum değil mi? Hepimizin anne ve babası ayni.. Bizler onların küçücük bebekleriyiz hem de asla büyümeyen.

Yarın bir gün gözlerimiz camda, yüreğimiz ağzımızda çocuğunuzu bekler duruma düşmek istemiyorsak, Büyüklerimize ve göreneklerimize sahip çıkalım..

Camda yol gözleyen yaşlı insanların içlerinde ne fırtınalar koptuğunu anlamak için, illa da o günleri yaşamamız mı gerekiyor.
 
Toplam blog
: 96
: 2224
Kayıt tarihi
: 13.06.06
 
 

Hayata güleryüzle bakmaktır felsefem ama polyannacı değil. 1961 Sivas doğumluyum, evliyim 2 kızım..