- Kategori
- Şiir
Gözlerim çocukları yoksul bir ülke şimdi
.....
Gül ve yangın dalında unutulmuş bir üzüm tanesiyim belki
Belki bir söğüt dalının efil efil titreyen yaprağıyım,
uzak bir iklimde esip geçen rüzgarlara ağıt yakan
Bir gün çözüp bakışlarını tel tel kirpiklerimden
Ağlayan sırma saçlı bir anneye bağışlayacağım
Son kez ağlayacağım belki düşerken sevdanın eşiğine
Bırak bağışlamasın beni hayat
Ay uzak dağların arkasına çekilsin
Çarpa çarpa dövsün kıyılarımı acılar
Derdine derman düşsün kırlangıçların
Eriyip gitsin hüzünlü bakışlarımda ne varsa
Yokluğuma ağlamayacaksa bu kent
Ah çekmeyecekse ardımda kalan anılar
Varsın bağışlamasın beni hayat
Yarasından sevdalar fışkıran kalbim
Susuyorum işte acılara akan bir sesle
Hayat, ateşten bir gömlek sırtımda
Koynumda zehirli bir yılan
Ne zaman kalksam ayağa
Binbir yerimden vururlar beni
Biliyorum her susuşumun ardında bir yalnızlık var
Bir özlem bir acı var
Bilinsin ki bir yanı yangın bir yanı ölümdür yalnızlığımın
Aşkın kor ateşinde kül olmuş biriyim ben
Her gece kalbimin ortasında bir açelya çiçeği açar
Yolları beklemekten yorgun yıllara gözyaşı dökmekten hüzünlü yüzüm
Ondandır hayatın orta yerinde bir çınar gibi duruşum
Siyahlar giyinişim, saçlarımı taramayışım
Boynumu büküp ağlayışım ondandır
Susuyorum ki acıma kimse merhamet etmesin
Çünkü hep sevgilerden aldım suların derin akışını
Biliyorum yangınlar kentinde
Kıvılcımlar bir sevdadır gül yaprağına konmuş
Varsın kirpiklerimden acılar dökülsün
Yüreğimde büyüttüğüm çöl çiçeklerine…
Bu çölleri sen yarattın merhem olmaz ömrüme
Senden aldım bu kadar özlemeyi, beklemeyi, kahrolmayı
Şimdi boynumda kendi ellerim
Tükenmiş ümitlere yeni vefalar gerekmiyor çünkü
Her sabah kuşlar kanat çırpınca özgürlüklere
Sesler gelince türkü ırmaklarından
Ve ben uzanıp durduğumda yatağıma
Sorun kalbime acı nedir, hüzün nedir
Yasaksa aşk bilinmeyen yüreklere
Bırak kurusun güller, sular kararsın, rüzgar alev alsın
Bir çöl akşamıyım artık
Bıçak keskinliğinde esip geçiyor düşlerim
Savunmasızım, sus kalbim isyanın sende kalsın
Gizle, kor ol yan kalbim, kimseler bilmesin
Bütün çığlıklarını kuşansın ve gelsin ölüm…
TUANA UĞUZ