Gözlerimi Astım Kapıya

ne klişe söz gelirdi ya bana
bizi yetim bıraktın sen baba
gittin de dönmedin şimdi
her gidenin dönmediği diyara

sade küçüklerdir sanırdım kalan yetim
oysa bir yanmışım narına sensizliğin
anladım ki asıl yetim benmişim

benim yetimliğim bir başka be baba
sarılacak boyun yaslanacak göğsünü
aradım her sabah
kalkıp gelirsin diye olur ya
her akşam gözlerimi astım kapıya