- Kategori
- Şiir
Gözlerimize çöktü karanlık
Bir akşam vakti
Çekip almak gerek
Kızıl fecir saatlerini
Karanlığın ahtapot kollarından.
Gözlerimiz ıskalıyor ışıkları.
O ışıklar ki; hükümran,
Aydınlığı bırakarak
Denizin karanlık dokularına.
Bir tutam soluklanmak mümkün m'ola?
Tutsak ciğerlerin fersiz olanaklarıyla.
Nereye götürüyorlar gözlerimizi?
Nesneler mi uçuyor buhar buhar?
Yoksa mil mi çekiyorlar retinalara?
Bak ki;
Gözlerimizden başlayarak katlediyorlar ömrümüzü.
Tutkularımız, aşklarımız darp altında.
Ölüme yargılı sevdalarımız.
Doludizgin kan kokuyor infaz mangaları.
Korku sarkıtıyorlar düşlerimize
Yasalarıyla biteviye.
Gözlerimiz ıskalıyor ışıkları,
O ışıklar ki;
İğne iğne inceden bir sızı gibi
Girip durur ufukların rahmine
Ve dalarak denizin karanlık dokularına.
Bir akşam vakti
Çekip almak gerek
Karanlığın ahtapot kollarından
Kızıl fecir saatlerini...