Gözlerinden tanıdım mutluydu

Merhaba sevgili arkadaşlarım,

Biliyorum uzun zaman oldu hatta arayarak neredeyim diye soranlar da oldu bu yüzden herkese teşekkür ederim. Bu sıralar biraz sıkıntım olmasına rağmen çok güzel şeyler de yaşadım. Seneler sonra eski arkadaşlarımı görmek çok farklı bir duyguydu Suphikoyuncuoğlu lisesi senelik toplantı yaptı.

Aslında bu toplantıyı ben yapmak çok istemiştim. Çok da uğraştım ama o zaman ki idareyi razı edemedim. Ne olursa olsun bunu başka biri başarmıştı işte ve de ben gidiyordum. Karaburun'dan öğle gibi yola çıktım. Toplantı akşam sekizdeydi gene de erken gitmek gerekliydi ki arkadaşlarımı gündüz gözüyle görmek için ama beni tanıyanlar başımda bulutla gezdiğimi bilirler her şey normal gibi gidiyordu.

İlk önce gidip elbisemi kuru temizlemeden aldım. Saat ilerliyordu bu arada giyinip hemen gitmem gerekliydi aman tanrım çantamı açtım bir baktım ki cüzdan yok bir anda tepemden kaynar sular boşaldı. Nerede bıraktım diye deli gibi düşünmeye başladım. Eve çıktım elime geçen ilk şeyi giydim ve de çıktım oysa çok özel olsun isterdim süslenmek gibi şeyler ama ben ne yapıyorum deli gibi cüzdan arıyorum.

Kuru temizlemeye bakmak en son aklıma geldi cüzdan orda kalmıştı kadın beni görünce sizi bekliyorduk dedi burada kalmış sanki o an içimden bir şey koptu bir rahatlama geldi, hemen gitmem gerekti o sırada bir arabayla sıkıştık ve de sürterek geçmek zorunda kaldık, ne biçim kabustu bu derken Bornova'ya gelebildim ama okulun oradaki yollar hep değişmişti.

Dairenin içinde dönüp duruyordum en sonunda uzakta bir yerde arabayı park edebildim, nihayet okula gelmiştim içimde acayip bir duygu vardı kalbim çarpıyordu kimler vardı bilmiyordum ama seneler sonra eski arkadaşlarım ne heyecan verici bir şeydi. Bahçeye geldiğimde hep yabancı yüzler vardı kel şişko adamlar kır saçlı şişman kadınlar bunlarda kimdi oysa gözlere bakınca o gözler işte onlar eski arkadaşlarımdı bir anda heyecanım geçti işte eski hülya oluverdim acayip çenem açıldı bir konuştum ki susturana aşk olsun. Bu arada herkes bozulmuş değil tabi genç kalanlarda var zaman bazılarına acayip iyi davranmış. Ama aramızda kalsın erkekler çok degişiyor saçlar dökülüyor ya ne yapayım demeden edemedim.

O günler geldi aklıma kederli neşeli karmaşık düşüncelerin olduğu dünyayı bizim kurtaracağımızı düşündüğümüz zamanlar ne kadar geride kalmışlardı o taş yığını halen eskiydi bir tek kantin yıkılmıştı, sessiz sessiz bize bakan bu okul acı tatlı günlerimizi geçtiği ilk sevdalarımızın yaşandığı bu okul ilk arkadaşlıkların ve de ilk ihanetlerin yaşandığı bu okulun duvarlarını tuttum.

Seneler önce giderken orda bıraktığım hatıralarımı arkadaşlarımı öğretmenlerimi gördüm yoktular belki de ama ben duvarlarda gördüm onları sıralarda gördüm o zaman gitmemiz çok hızlı olmuştu belki de hayata atılmanın verdiği heyecan vardı geriye bakmadık bile oysa 20 Haziran 2008 de ben okulumla ancak vedalaştım onu gelecek nesillere bıraktım onca anımı o sıralarda oturanlara bıraktım ben yüreğimi Suphikoyuncuoğlu lisesinde bıraktım.