Gözyaşı

Gözyaşı iki türlüdür; biri dünya diğeri Allah (c.c) için akıtılan gözyaşı. Dünya için akıtılan gözyaşı nefstendir. Allah (c.c) için akıtılan gözyaşı ise ruhtandır.

Allah’a (c.c) âşık kulların gözünün yaşı dinmez, Hak için ağlarlar, içlerindeki aşk ateşini döktükleri gözyaşı ile yatıştırırlar. Onlar, aşığı oldukları Allah (c.c) ile ilgili her şeye değer verirler. Allah’ı (c.c) hatırlatan her ne varsa onları duygulandırır, ağlatır. “Peygambere indirileni dinledikleri zaman, Hak’tan öğrendikleri şeylerden dolayı, onların gözlerinden akan yaşların taştığını görürsün. Onlar şöyle derler:” Ey Rabbimiz! İnandık bizi şahit olanlarla birlikte yaz.” [1]

Kur’an Allah’ı seven kulların Allah için gözyaşı döktüklerini bildirir: “Allah’ın ayetleri okunduğunda ağlayarak secde ederler.” [2]

Peygamberimiz Efendimiz (s.a.v) Allah (c.c) için ağlamanın önemini, “İki göz vardır ki ahirette ateş onlara dokunmaz. Biri Allah karşısında (haşyetle) korkuyla yaş döken göz, diğeri de hudut boylarında ve düşman karşısında uyanık kalan göz.” [3] diyerek ortaya koyar.

Göz, Rabb’imizin tecelli ettiği en kıymetli organımızdır. Gözler buluştuğunda severiz veya sevmeyiz. Gözler yalan söyleyemez, “gözler kalbin aynasıdır” denmiştir. Bundandır ki; kalbi güzel olanların bakışı da güzeldir.

Ulvi düşüncelerle duygulanarak veya vicdan azabı yüzünden akıtılan gözyaşı kişinin olgunlaşmasına sebeptir. Nefis kaynaklı gözyaşında ise; kişi elde edemediği bitmek tükenmek bilmeyen arzu ve hevesleri için çabalamakta ve istediğine kavuşamadığında ise ağlayarak isyana varmaktadır. Tıpkı oyuncağı elinden alınan bir çocuğun gözyaşları gibi… Bu gözyaşları tabi ki değersizdir.

Hak ve batıl bıçak sırtı gibidir. Nefsani ve Rahmani gözyaşını şöyle bir örnekle de açıklayabiliriz.  Gözyaşı Allah’tan olduğunda öz ağlar, kişi ağladıkça rahatlar, zindeleşir. Diğerinde ise; ağladıkça üzüntüsü artar, hastalanır. Mevlana âşıkların gözyaşları için; “Aşıkların gönüllerinin yanışıyla akan gözyaşları olmasaydı, dünyada su olmazdı, ateş de…” diyor. “İçteki kiri su değil, ancak gözyaşı temizler.” diyerek manevi temizliğin ancak ağlayarak olduğunu bildiriyor. Yine Hz Mevlana Allah’tan dolayı ağlamanın rahmet olduğunu ve bunun sonucunda manevi olarak yenileneceğimizi şu dizelerle sunuyor: “Bulut ağlamazsa, yeşillik nasıl güler?”

Allah âşıklarından Hz. Yunus Emre gözyaşının faydasıyla ilgili şöyle der: “Âşık Yunus eder ahı, gözyaşı döker günahı.”

Evliyalar Sultanı Abdülkadir Geylani Hazretleri ise gözyaşı için: “Allah korkusuyla dökülen gözyaşları, ariflerin ibadetleridir.” der.

Allah (c.c) rızası için safiyane her ne yapılıyorsa güzeldir. Hele ki bu Rabb’imize duyulan sevgi ve saygıdan dolayı akıtılan gözyaşı ise çok değerlidir.

Rabb’imiz, gözyaşlarımızı kendi aşkından dolayı akıtmamızı ve bu gözyaşlarıyla temizlenmemizi nasip etsin inşallah, amin.

DİPNOTLAR:

1-Maide Suresi 83.ayet 2-Meryem Suresi 58. Ayet 3-Tirmizi ve Nesai Cihad Bölümü