Gözyaşlarım

İçimde bir çığlık kopuyor kulakları sağır edercesine ve yüreğini parçalayıp geçercesine. Bir vapurun arkasına takılmış mavi denizin beyaz köpüklerinde kaybolan onlarca martı gibi kanat çırpacağım gözyaşlarına. Her bir damlayı kucaklayıp yüreğimde büyüteceğim. O masumiyeti, asil hüznü, özlemi barındıran gözyaşlarımı sensizliği hatırlatan tüm şehirlerin üstüne bırakacağım. Her sokak başında bana senin asil hüznünü hatırlatacak masum bir çocuk çıkacak karşıma, bilirsin çocuklar oynar hep yağmurun altında. Kiminin bakışında o vedasız gidişlerin ağırlığı olacak kiminde de sensizliğin bıraktığı derin izlerin yarası...

Başını okşayacağım usulca asil hüzün dağılacak bir gülüşle, yerini bırakacak özleme. Seni göreceğim gözlerinde, kaybolmuş benliğimi belki de... Saniyeler geçicek yolun ortasında bir kaldırım kenarında ya da ne bileyim işte isimsiz şehirlerin birinde gölgelerin bile saklandığı bir çıkmaz sokakta... Ne fark ederki aslında sen olacaksın orada... Geçen zaman değil ömür olsa ne fark eder ki sen olacaksın yanımda...