Gramofonumda Müzeyyen çalarken

Bulut ormanlarının büyülü saçlarında  usulca dolaşan ahenkli peri. Yeşil elbisesi gibi yeşilimsi gözleriyle yüreğimi deler geçer adeta. Kızıl saçlı rüya döngüsü güzel yüzlü aşiyan. Taç yapraklı yüreğinin açılan çiçekleri gibidir ormanın büyüsündeki asaletli bedel. Oysa ki ; sen düşen bir çiğ damlasının aynadaki bakışısın ağlanmamış gözlerle duran. Masamdaki gülüm gibi kokar  büyülü tenin , hayalin gölgemde raks ederken. Camı açtığımda  karanlık ve yağmurlu Üsküdar  tadı siner  saçlarıma. Şarap kıvamında damağımda kalan ılık bir tadsın. Gözlerimi kapadığımda aklıma ellerin gelir, gözlerin bakar düşüncelerime.

Kolların sarar hayallerimi sımsıkı ve sarhoşca. Vapurlar yanaşır umutlarıma, ertelenmiş, usulca ve gecikircesine. Dalgaların dağınık saçları dolanır genzimin en derin  çıkmazlarına. Martı martı çığlık atarım bağırma arzusundan yoksun ve bitik bir akşam üzeri pencereden  başımı çıkarttığımda. Arzulu hislerimle akşam esintisinin ıslığını dinledim , seni sırılsıklam özlerken. Gramofonumda Müzeyyen çalarken aniden seni özledim beyhude bir efkarla. Mum ışığının gölgesinde kirpiklerini gördüm ince ve naifce.

Plak döndükçe başım döndü,  adımlarım seyreldi ve yavaşça sustu Müzeyyen’in kadife nağmesi, mum emin ve kararlı bir edayla söndü usul  usul. Şimdi ben susmuştum susmasına ama içimdeki  tiryakilik susmadı seni  imrenerek mırıldanırken. Dudağımda kalmış bir aşk lekesi ve yere devrik iki göz kalmıştı üzerimde . Gramofonun iğnesini kaldırırken bilemezdim eskinin bu kadar içimi sızlatacağını, susamazdım bu kadar lâl bir ilhamla ve bilemezdim seni özlemenin ne kadar asaletle dolu olduğunu. İçimde, bende büyülü saçlarınla  usulca dolaşan ahenkli peri. Kapım sana açık ve usulca gelmeni temenni eder. Gelirken yüreğimi de getir ellerinde, çünkü sende kaldı nemli ve sessizce çarparken. . .

Gökhan Cenker