Gri Günün Rutini

En iyi şey bir rutini noktalamak belki de.
Sahaya giren kedi gibi.

Ruhunda ne yemek var?
Seni soğukta terk eden fısıldayan hayaletler değil.
Belki de oyuncakların anlatabilir o kara geceyi.

Ben günümü soğuk ,sakin, sessiz ve karanlık olarak hayal ediyorum.
Ama hakikat çok başka.

Beyinler karmaşık, yollar kalabalık, simitçiler iş yapamıyor ve insanlar laubali.

Dolmuş şöförleri zam yapıyor taksiler kısa mesafede sıkıntı çıkarıyor.

Bisikletimin pedalı bozuk lastiklerim insan kokuyor.

Yani ileri bakabilmem için bütün yollar uyuşuk.

Telefonumun şarjına bile güvenemezken nasıl güvenebilirim aramızdaki diyalektiğe.

Bugün hava çok sıcak, kalabalık, gürültülü, güneş fazla yakıyor ve insanlar beddualı.

Enerji için pek ala olabilir ama ben bu güne göre değilim.

Baştan başladım..

Taksiler insan kokuyor, dolmuşlar seyrek geçiyor ve yakalayamıyorum nasibimdeki dolmuşları.

Bisikletimin zili bozuk, lastiklerim insan kokuyor ve ortalık çok kalabalık.

Şu aradan sıyrılabilirsem  eğer gösteririm size kısa günün kârını.

Herkesi geçip en önce ben yetişmeliyim gideceğim yere ve en önce ben yapmalıydım işimi oysa.

Oysa bu gün bir gün değil bu gün bir gece dahi olsa günüm yine aynı ve ben rutinimi değiştiriyorum.

Sevdiğim hayat aynı bayat ekmekle yenen menemen gibi.

Ama ben utanmıyorum.

Eger hakikat rutinimi noktalamak ise, bana bir şekersiz çay ve bir sigara altı zeytin yeterli.

İyiyse geceler.