Gri mi Mavi mi?

Ne için yaşadığını şuan etrafındaki kaç kişi düzgün bir şekilde cevaplayabiliyor? Ya da sen ne için yaşıyorsun ne istiyorsun bu dünyadan kaç kere düşündün? En güzeli sigortalı garanti bir iş bulup askerliği halledip evlenmek... Düz, boş, kahverengi tonlu pasif bir hayat mı? Ne istiyorsun?

En güzel yaşlarında pasif çekingen yok yok çekingenlik ayrı bir dava.. pasif  ve boş bir hayat hayal eden insan sayısı zannettiğinden de fazla. Gir bak bir üniversite kampüsüne, devlet olsun ama mümkünse özellere başka yazıda geliriz.. Baktın mı? Bakmalısın, koskoca bi ülkenin 20li yaşları üniversite gören gençleri o kadar boş amaçsız hayata tamamen aile ve sosyal çevresinin uygun gördüğü pencereden bakan tek gayesi sgklı hafta sonu tatilli bi iş bulmak olan binlerce insan görürüsün. Hepsinin önceliği tabi ki de bölümleri fark etmeksizin memurluk olsun da taştan olsun paralelinde şekilleniyor. Kampüs çevresi kafelerde takılmayı sosyallik sayan veya kampüs çevresi kafeyi geçtim yirmi bir yaşında sekiz erkek birleşip emekli amcaların açılışnı yapıp kapanışa kadar yoldaşlık ettiği kahvehanelerde oturan batak yüz bir türü bilimum tüm kağıt ve taş oyunları üzerinde ustalaşan bi topluluk düşünün.

Hayalsiz, idealsiz, sürekli gelişimden bir haber şuursuz, sosyal zekası geri bi üniversite nesli daha mezun olup toplumun arasına karışacak. Bazen düşünüyorum acaba ben mi çok aylak haylaz çocukça düşünüyorum? Ondan da emin olamıyorum ama şöyle de bi durum var; zaten lisemi üniversitemi berbat(tamam hepsi iyi insan orda sıkıntı yok) daha doğrusu hayalszi hedefsiz bi güruhla geçirdim yapacak bişey yok... Ama tüm hayatımı böyle geçirmek zorunda mıyım ben? Okul bitti şimdi askerlik iş sonra evlilik. Eee? Ne kaldı bana ne için yaşadım ne için okudum ne için yıprandım yıllarca kahır çektim üç kuruş fazla kazanmak ve bu üç kuruşu hayatımın yüzde doksanını harcayarak kazanmaktan başka? Düşünsene. Ben hayallerimi düşüncelerimi renklerle ifade etmeyi tercih ederim genellikle. Ve bu az önce bahsettiğim döngü tamamen yoğun bir gri renkten ibaret. Git gel yat hafta sonu gazete oku yat kalk.. Hele devlet memuru olunca iş kaybetme korkusu hiç olmadığı için tam bi toto yayma durumu. Gelişim sıfır yeni bi şey öğrenme hevesi yok kambur çıkmış bi bel... Sürekli TAB tuşuna basarak harcanan kocaman gri mi gri bir hayat. Neden? Neden ben karga tulumba evlendirilip çoluk çocuğa karışmam gerekçesiyle kaplı bir hayata mahkum olayım ki? Sürekli öğrenmek gelişmek bi ÖZELLİK kazanmak. Bakın bu çok önemli. İnsanın bir özelliği birden fazla özelliği olmalı hayatta iz bırakabilmesi için. Adı anılmalı ki ölümsüzlüğe erişebilmeli insaoğlu. Atıyorum.. Murat bey ezgi hanım olabilmeli tanınmalı değerli özgüvenli ve güçlü bir ÖZELLİK sahibi olmalı olmak için yaşamalı insan. Yoksa bu fikirlerin yada başkalarının fikirlerini boş olarak görüyosan gri ve kahverengi hayatında başarılar dilerim sana. Çünkü hayal etmezsen gerçekleştirecek seni özel kılabilecek bir dünyan hiç bir zaman olmayacak. Pazar günleri on bire kadar uyuyup öğleden sonra çizgili pijaman ve atletinle pikniğe gitmekten öteye gidemeyen boş anlamsız sıkıcı bir hayatın olacak.

Ha sen "Ben mutluyum kardeşim" diyosan.. Eyvallah demekten başka çare kalmıyor. Belki heryerini gezmedim, görmedim belki daha otuz km ötedeki ilçeyi ziyaret etmedim ama... Dünya harbiden çok büyük ve görülmesi gereken o kadar çok yer var ki.. Ve ya insanın kendini geliştirip özellik sahibi olabileceği adından söz ettirip rekabet ederek ulaşabileceği o kadar çok zirve var ki say say bitmez buradan.. İşte o yüzden nerde bi amaçsız şuraya kapağı atayım da gerisi önemli değil diyen zihniyetle karşılaşsam ki bu çok fazla oluyor nedense son 3 yıldır, oradan ağalayarak bağırıp çağırarak uzaklaşasım geliyor.

Sadece fazla uzağa gitmeyi riske edebilenler ne kadar uzağa gidileceklerini görebilirler. ( Eliot)

Der ve şimdilik burada bir virgül koyarım,,,