Güç gösterisi! İşte devletin gücü.

18.12.2009

Devletin gücü işçiye mi yetiyor?

Üşüyorlardı, belki bazıları buraya gelebilmek için yol parasını bile birilerinden borç almıştılar.

Kara kışta ne için yollara düşmüşlerdi ki? Ankara havasını solumak için mi?

Yoksa canları coplanmak sopa yemek istedikleri için mi?

Elbette değil. Onlar hükümetin 4/C adı verilen düzenlemesi ile iş yerlerinin kapatılacağını, özel şirketlere satılacağını biliyorlardı.(Zaten ülkemizde satılmayan ne kaldı ki? Satışa devam! Yola devam!) Emeklerinin ellerinden alınmaması için devlete seslerini duyurmak, yasal olan haklarını savunmak için buradaydılar.

Türkiye’nin dört bir yanından gelmişlerdi. İçlerinde Kürt, Türk, Laz, Alevi ve diğer kökenliler vardı elbet. Kimse kimsenin kökenine bakmadan el ele, birlikte sloganlar atıyorlardı. Onlar bir milletin parçasıydılar, aralarında ayrı, gayrı yoktu.

*****

Tekel İşçileri, can işçilerimiz. Belki de çoğu birbirini tanımıyorlardı bile. Tam üç gün, iki gecedir yağmurda, soğukta Abdi İpekçi Parkı’nda eylemlerini zor şartlar altında sürdürüyorlardı.

Geride bıraktıkları ailelerinin bir lokma ekmek parasını kaybetmemek için haksızlıklara karşı birlikte mücadele veriyorlardı.

Üşüyorlardı, karınları açtı. İlk günü simitle geçirdiler. Sonra CHP Milletvekilleri ve iktidar dışındaki vekiller onlara kumanya getirmeye başladılar. Yanlarında olduklarını söyleyerek onlara katıldılar.

Bu gün de CHP ve MHP li milletvekilleri işçilerin eylemlerine destek vermek için oraya gittiklerinde eylemlere müdahale etmekte tereddüt eden polis İçişleri Bakanı ile görüştükten sonra milletvekili filan dinlemeden ver yansın yapıyorlar.

Biber gazları, coplarla, tekmelerle ellerinde Molotof kokteyli, taş, sopa, olmayan, cam çerçeve alaşağı etmeyen, yakıp yıkmayan işçilere girişiyorlar. Bunları CHP İst. Milletvekili Çetin Soysal’ın ağzından televizyon haberlerinde dinledik.

O çirkin anları kameralar tespit etmişlerdi gördük.

Ne vahşetti, ne zalimlikti bu? Çetin Soysal’ın gözlerinin içine biber gazı sıkıldı.

Neyin? Kimin intikamını kimden çıkartıyorlardı polisler acaba?

(Emir kulları anladık ta, vur diyince onlar da ölümüne gidiyorlar. Halk ile polisi karşı karşıya getiren zihniyete yazıklar olsun.)

Bazı işçilerimiz kurtulmak için buz gibi havuz suyuna daldılar.

Teröristlere bile böyle muamele yapmayan bizim polisimiz bizim işçilerimizi yerlerde süründürüyorlar, tekmeliyorlardı. Bu nasıl bir asayiş sağlamaktır?

Sn Başbakan Erdoğan, demokratik açılım diyor ya ! Sıksık ta demokrasiden söz ediyor. Bu ne biçim demokrasi anlayışıdır acaba?

Şiddetle ve de esefle kınıyorum. İşçilerin bir kısmı yerlerde baygınlık geçiriyorlardı, hatta ağlayan işçileri de gördük.

Al Sana Hak ! Sen hak ararsın ha!

Sanki Hitler devrini yaşatırcasına film çekiliyor. Yuh olsun böyle filme!

Eczacılar ayakta, onları susturmak için bir gözdağı verdiler anlaşmayı iptal ettiler. Onlar da kendilerine göre haklılar.

Birkaç eczane sahibi ile görüştüğümde verdikleri ilaçların paralarını aylarca devletten alamadıklarından yakınmışlardı.

SSK lı vatandaş bundan böyle ne yapacak? Her halde onlar da sokaklara dökülecekler yakında.

İtfaiyeciler, tren çalışanları ve diğer işçilerimiz, emeklilerimiz hak peşinde perişan durumdalar. Her gün bir yerlerde grevler, yürüyüşler, protestolar oluyor.

Halen şehit vermeye devam ediyoruz. Analar ağlıyor, Türkiye gittikçe kararıyor.

Başbakana gelince bunları duymuyor, görmüyor. Bir ülkenin başbakanı olarak çare üreteceğine boyuna laf türetip, kavgacı bir üslupla muhalefet partilerine çatıyor.

Terör bir yandan, öte yandan haksızlıklar Türkiye muazzam bir kaos içerisinde. Durum böyle iken, Sn. Erdoğan halen pembe tablolar çizerek konuşmalar yapıyor.

Millet ayakta ve kimse artık bu sözlere inanmıyor.

İşçilerimizin haline inanın içim parçalandı. Bu böyle ne zamana kadar sürecek acaba?

Bana kalırsa AKP Türkiye’yi idare edemiyor gittikçe batağın içine gömüyor.

Yazık oluyor bizlere ve yazık oluyor Türkiye’ye. Biraz silkelenelim, uyanalım ve gerçekleri görelim artık.