Güç Nerdedir?

Herkes başka tanımlar gücü. Kimine göre paradadır güç, kimine göre sağlıktır, ya da mevkidir bazılarına göre. Kimine göre dostlar, arkadaşlar, çocuklar veya sevgidir ya da aşktır. Kimine göre sadece nefes alıp vermek, ya da duyabilmek, görebilmek, düşünebilmek.

Gençliktir, bazen tecrübedir, güzelliktir kendini sunmakta öne çıkabilecek rakiplerine karşı. Yetenektir, beceridir, akıldır…

Her insan o an ihtiyacı olan veya sahip olduğu değeri anlatır belki de gücü tanımlarken.

Bana göre güç insanın kendisidir. Hiçbir şeyi olmadan kendisidir. Eğitimi, parası, işi, güzelliği, gençliği, sağlığı sevenleri bu gücün etrafında oluşmuştur birer birer.

Güç insanın kendine inanmasıdır. Her ne olursa olsun yaşanılan, o yaşanılandan alınan dersten sonra kendisine gideceği yolu göstermesidir.

Önce kendini kandırmaktan vazgeçmesidir. Tek başına yapabildiği planlardır. Kendinden başka bir güce el uzatmadan, yerden bulduğu sopayı bile baston yapıp yürüyebilmesidir.

Her ne olursa olsun tek başına hayata tutunma çabasıdır. Kimseye asılıp kuvvet almadan, kimsenin üstüne basmadan ilerleyebilmesidir.

Dışardan gelen binlerce sesi duymadan aklının yüreğine söylediği ‘’ daha bitmedi, ikimiz devam edebiliriz’’ sesini duyabilmesidir. Derin derin nefes alıp, ‘’evet hala yaşıyorum, o halde devam edebilirim’’ diyebilmesidir.

Çoğa ulaşmak için azla yetinmeyi bilmesidir. Düze çıkmak için yokuşa göğüs gerebilmesidir. Hazır lokmayı yutmaktansa, o lokmayı sağlayabilmesidir. Kimseye el açmadan eve bir ekmek götürmesi ya da sıfırdan başlayıp zirveye çıkabilmesidir, hakkını yedirmeden ve kimsenin hakkını yemeden…

Güç inançtır; kendine inanç…