Gücüm yok görmeye sensiz her sabahı.

Yağmura uyandım bu sabah İstanbul'da.
Senden bihaber damlalardı vuran cama.
Öyle yorgun ki hüznüm, yoksun yanımda,
Gelirsin sandım, umutla sordum buğuya.

Gücüm yok görmeye sensiz her sabahı.
Dursa da saatler, getirir buruk akşamı.
Gecede huzur, senden yarattım semayı,
Yıldızına sarıldım, istemedim ki uyumayı.

Çok acısa da canım, rüyalarımda yardın.
Sana aç bu gönül, bir tek orada vardın.
Yok oluşu ruhumun, sanki çok arardın,
Kıyamam sana gülüm, olur da solardın.

Ey deli yürek, çarp da gör acı gerçeği.
Aşka sarılmak, sanki onun bileceği.
O ki uzaklarda şimdi, yok geleceği,
Geldiği gün belki bu faninin öleceği.

aks