Gül ile bülbül

Yağmur çiseliyor, balkona, cama
Yasemin kokusu dolmuş odama.
Kumrular üşüşmüş, karşıki dama,
Her yerde, bir bahar güzelliği var.

Arka bahçelerde, bülbüller öter,
Güllerle aşkları hep dertle biter.
Olurlar sonunda Mecnun'dan beter,
Acılarla gelir, bülbüle bahar.

Sevilen güzelin nazı çok olur,
Aşıklar peşinden koşar, yorulur.
Bahar gelir, bülbül güle vurulur,
Tazelenir yeniden, eski yaralar.

Ey bülbül! Seninki bir kara sevda,
Kaç o bahçelerden, kal kırda, dağda.
Huzura erersin, gül'e vedada,
Bul kendine başka güzel, başka yâr.

Fahri ERSAVAŞ

( * ) Türk Dili Dergisi'nin 642. sayısında yayımlandı.