Gül kokusu

Can Dündar’ın web sayfasında gezerken bir yazıya rastladım.. Öyle etkiledi ki beni bu yazı… Bir Dost …. Aklıma sen geldin hemen... Bak şöyle başlıyordu yazı:

"Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın...
Nereden çıktın bu vakitte" dememeli, bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında;
'Gözünün dilini' bilmeli; dinlemeli sormadan, söylemeden anlamalı...
Arka bahçede varlığını sezdirmeden, mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında; sen, her daim onun orada durduğunu hissetmelisin. ihtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli, kovuklarına saklanabilmelisin.
Kucaklamalı seni güvenli kolları,
...dalları bitkin başına omuz, yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı...
En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin; gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz...
Onca dalkavuk arasında bir tek o, sözünü eğip bükmeden söylemeli, yanlış anlaşılmayacağını bilmeli.
Alkışlandığında değil sadece, asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli.
Övmeli alem içinde, baş başayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisin ki ona, övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin, "hak ettim" diyebilmelisin.
Teklifsiz kefili olmalı hatalarının; günahlarının yegane şahidi...
Seni senden iyi bilen, sana senden çok güvenen bir sırdaş...
Gözbebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin.
Ve sen ağladığında, onun gözünden gelmeli yaş..."

***

Hani çizgi sinemalarda olur ya yüz hatları keskin çizilmiş, gözleri simsiyah, yüzünde güldüğü zaman inanılmaz sevimli bir ifade, kaşlar çatıldığında ise dünyanın yıkıldığını sandığın bir şekil.. İşte arkadaşım aynen öyle bir sima sende ki.. Çoğu zaman esprili, bazen telaşlı, bakıldığında ciddi bir şekilde fark edilen kendine güven… Aman o nadirde olsa gelen sinirin yok mu? İşte o zaman senden kaçma vakti. Valla diğer arkadaşlarla aramızda yaptığımız bir espri var. Bilmen de fayda var diye düşünüyorum. "Kadınlardan korkacaksın, hele Gülçin’den daha çok korkacaksın. Taş olursun Allah muhafaza:))))"

Bugün her şey seni anımsatıyor bana. Uzaktasın ya benden. Ama kalbin benimle biliyorum. Bak işte Can Dündar’ın yazısından sonra Ezginin Günlüğü’nün şarkısı da başladı. Sanırım ben seni çok özledim.. baksana yazılar şarkılar hep senden bahsediyormuş gibi geliyor.. Bak ama canım seni anlatmıyor mu? "Çok yakınında bir gül var / Çok büyük çok kırmızı / Çok yakınında bir gül var / Çok sıcak çok alımlı; alev gibi." İsminin anlamında olduğu gibi yakında bir gül var çok alımlı çok kırmızı.Yok yok ben en kısa zamanda gelmeliyim yanına.. Bu telefon internet filan gidermiyor dost özlemini..

Biz bir araya gelince patronlar ciddi sorun yaşayacak ama. Düşünsene iki megaloman tip. Canım be nerden bulacaklar bizim gibi çalışkan personeli değil mi? İşte tek kusurumuz bu (megalomanlığımız).. Eee napalım bizi de böyle idare etsinler artık. O kadar çalışmaya odamızı resmimizle donatmamızın ne önemi var değil mi? (sanırım biraz abarttım bu resim konusuyla). Canım iyi ki varsın ve yanımda olduğun için, olumsuz bir durumda hemen koruma kalkanlarını benim lehime devreye soktuğun için, sebepli sebepsiz ağladığım zamanlarda benimle beraber olduğun için, uyuduğum zamanlarda hep telefonlarınla uyandırdığın için:)) (kızma hemen hep ara ben buradayım der gibi), her sabah güzel sesinle ilk günaydını kilometrelerce uzakta olsan bile sen söylediğin için, "kızım bırak bu duygusallığı biraz mantık" diye aklımı başıma getirme gayretlerin için….(valla saymaya devam edersem çok uzun sürecek. En iyisi tadında bırakmakta dimi:)) teşekkür ederim.. Hadi ben yola çıkıyorum. Sade bir kahve yaparsın sen şimdi bana karşılıklı içeriz.. Hadi tamam "Gül Kokusu" şarkısını da açıyorum.. Bak işte seni anlatıyor dinledikçe keyiflenirsin (Pis megaloman n’olcak) .. Falıma da bakarsın dimi…

Sevgili Arkadaşım S. Gülçin Atılgan’a...

Kaynak: www.candundar.com.tr

Resim Kaynağı: http://www.egefotoclub.com/details.php?image_id=5847&mode=search