Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 
 

Yolcusuz Yolların Seyir Defteri

http://blog.milliyet.com.tr/kaptanyc

12 Şubat '08

 
Kategori
Felsefe
 

Gül ve diken

Ne kadar daha yolum var, ne kadar daha giderim bimiyorum ama umutsuzluk olsada zaman zaman içimde yenmesini bildim. Hatta kendimi tanıyamaz olduğum anlar bile oldu, işte o zaman çok hata yapmışımdır. Ama her hatamın sonunda söylediğim söz kurtardı beni "Her kaybettiğinde kazanan yanlarımı görmeliyim" ve ardından ikincisi tutardı yakamdan "hata bir kere yapılır"

Değişen değişmeyen ne varsa susmak oldu çoğu zaman yaptığım.
Her ne kadar müptelası olsamda birilerine kızmanın sırtını dönen olmadım hayatta genelde sırt dönülen adam oldum.

Sabah gün ışığıyla başlardı bu hikaye sevdiğini gözünde dağların tepesine oturttuğum zamanlar bile yukarıdan göremedikleriydim insanların. Aslında çokta koymuyordu bu bana kimin gözünde nerede olup olmadığım çokta kulak asmıyordum buna, nasıl olsa kimse için değil kendim için yaşıyordum.

Ortalama yaşanılan hayatın içerisinde senin değer verdiğin insanların, sana nasıl değer verdikleriydi asıl olan.

İşte o zaman ya vurgunun içinde bulursun kendini yada onlar için daha çok şeyler yapmak istersin.

Hayatın alışılagelmiş deniz durgunluğunun içinden çıkıp fırtınalarla uğraştığın zamanlarda, başını kaldırdığın zaman göreceğin yanında kimse olmadığıdır. Çünkü fırtına başlamıştır artık.

Sen yinede o fırtınada hiç kimseye küsmeden, kırılmadan mücadele eder bata-çıka çok sallanırsın, fırtınadan çıktığında ise yapacağın tek şey yalnızlığınla başbaşa kalmayı başarabilmektir.

Her okunan yazıda, söylenen sözde, çalan türküde kendine birşeyler bulur tamam işte tıpkı beni anlatıyor dersin kendi kendine. Aslında ne çektiğin dertler kimsenin umrundadır veya kimse üzerine yazı yazacak kadar yoğunlaşmıştır sana.

Yine doğduğun gün gibi yalnızsındır aslında, içinden geçen bir sürü soruyu kendin cevaplamak zorunda kalacaksın, çünkü en güvendiğin ancak aynaya baktığın zaman göreceğin bir çift göz olacak.

Sana güller verenin dikenlerini eline batırmasından korkacak, gülün güzelliğinden çok elinin acısını hissedeceksin.

Kimin için ne için yaşamak

Herkes böyleyse kime güveneceksin,

Kendine mi yanında olduğunu zannettiğin insanlara mı?

Ama en iyisi her zaman yanında olduğunu düşündüğün Allah'a ve tabiki ailene ve bir elin parmaklarını geçmeyen arkadaşlarına.

Yaşam dediğin nedir ki onurlu ve şerefli bir şekilde yaşamadıktan sonra, hatta ölüm dediğin nedir ki onurlu ve şerefli ölmedikten sonra.

 
Toplam blog
: 18
: 487
Kayıt tarihi
: 08.02.08
 
 

Merhaba Arkadaşlar İstanbul'da yaşamaktayım. Mütavazi ve kendi halinde insanların olduğu bir mahall..