Gülümse...

Minicik bir tebessüm öyle iyi gelir ki kimi zaman insana, yerine ne servet verilir nede başka bir şey. Çokta zor değil hani ufacık bir tebessüm.

Kimi zaman günün yorgunluğundan, kimi zaman hayatın streslerinden dolayı o kadar unutuyoruz ki gülmeyi, bazen günlerce somurtkan bir yüz karşılıyor beni aynada, öyle çok etki ediyor ki o somurtkan yüzle güne başlamak, bütün gün aksilikler tufanı içinde geçiyor. Böyle stres dolu bir günün ardında eve güler yüzle gidemeyince çevredekilerin sevgi selini de hüzün rüzgarıyla alabora ediverebiliyor insan.

Oysa o kadar basit ki dudaklarınıza minik bir tebessüm konduruvermek.

Bazen biz farkına varıp gülümsemeyi yerleştiriyoruz sabahtan yüzümüze ama bir bakmışız ki somurtkan otobüs şoförü , iş yerinde asık yüzlü bir oda arkadaşı, neşemizi kaçırmaya yetebiliyor.Zaten zorla zor yerleştirmiştim ben o tebessümü yahu, sen neden sallarsın ki suratını deyip, aynı tatsız yüz ifadesini takınıyoruz hemen yüzümüze.

Bir bakmışım ki o insanın ruh halini taşıyan yüz ifadesi yayılmış suratıma, hani bugün gülümseyecektin diyor iç sesim bana ve bende hemen her şeyi unutup gülümsememe yer veriyorum suratımda.

İşe otobüs şoförüne gülümsemekle başlıyorum mesela, ücreti uzatırken günaydın diyerek, gülümseyerek kendine uzanan paraya kendiside aynı sıcaklıkla yanıt verebiliyor hemen, sanki oda fark edermiş gibi bu somurtkanlığı daha sonraki müşterileri güler yüzle karşılamaya başlıyor.

Bütün otobüsteki pozitif enerji ile gülen yüzlü insanlar çoğalmaya başlıyor etrafta ve aynı mutlulukla iniyorsunuz otobüsten ve herkese gülümseyerek geliyorsunuz işinize.Aman Allah’ım oda ne!Yan masandaki arkadaş sinir bir suratla homurdanıyor sabah sabah.Off ya! Daha yeni gülümseme oyunu oynuyorduk ne bu şimdi diyor yine iç sesiniz ama siz arkadaşınıza uymayın onu size uydurun diyen bir fikir ve yüzünüzdeki mutlulukla kocaman sıcacık bir tebessümle günaydın dediğiniz asık yüzlü arkadaşınızda aynı sıcaklığı hissettiren bir gülümseme ile başlıyor güne.

Öyle bir zincir oluşturuyor ki bu minicik tebessüm ofiste, herkes sanki güler yüz göstermek istercesine, hiç bir dert tasa taşımıyor gibi gülen gözerle bakıyor çevreye ve birbirine.

Bir küçük gülümseme öyle bir bulaşıyor ki insanların gününe herkeste güler yüz, mutsuzluğu unutmuş birkaç saniye yaşatıyor.

İnanın gülümsemek bulaşıyor.

Bence sizde bir bakın aynada yansımanıza tebessüm ile.Sizde bulaştırın bu küçük gülümseme hastalığını herkese.

Gülümsemek bir hastalık hem de bulaşıcı bir hastalık millete bu hastalığı bulaştırmaktan çekinmeyin.

Ben gülümsüyorum yazımı okuyan tüm güzel gözlere (görmeseniz de : ) ), umarım sizde benim gülümsemem gibi bir anlıkta olsa anımsadığınız gülmeyi ve yüzünüzde oluşsan tebessümle bakıyorsunuzdur çevreye …

Sevgi ve gülücüklerle :)