- Kategori
- Öykü
Gülümsedi Yalnızlığına
Severdi yalnızlığı. Kimi zaman farkına varmadan yalnız kalsa da çoğunlukla özenerek hazırlardı bu ortamı. Kendisiyle başbaşa kalır; hem söyler hem dinlerdi. Ve işte yine yalnızdı.
Yorgunluklarını sıraladı peşpeşe; ne yaptı da yorulduysa sabahtan akşama, haftalar, aylar hatta yıllar boyunca.
Hatalarını aldı sonra karşısına. Kabul etmek zor olsa da sahiplendi hepsini. Öfkesi kontrol altında, yüzleşti onlarla. Bu erdemlerin en büyüğüydü unutmadı.
İliklerine kadar işlemiş pişmanlıklarını hatırladı. Tek damla gözyaşı dökmeden kaldırıp attı kenara.
Sıra nefretlerindeydi.Söyleyemediği ne varsa içinde kalan hepsini saydı, bağırdı bağırabildiği kadar, aşağıladı, vurdu, kırdı, parçaladı. Son sözünü söyledi sakinleşince: "Değmezsiniz hiçbirine."
Acılarını topladı birbir ve teşekkür etti. "İstemesem de sizler büyüttünüz beni."
Dertleri çağırmasa da üşüşürlerdi zaten başına. Tek tek dinledi onları da. Acı acı gülümseyip dedi ki: "Sizsiz de olmuyor ki."
Göğsü kabara kabara başarılarını yazdı alt alta. Gurur duydu başardıklarıyla.
Sevgisini anlattı. Her kimi, neyi, neden sevdiğini. Daha bir iyi hissetti kendini.
Ve son olarak mutluluklarını çağırdı. Çok sürmedi gelmeleri. Ne kadar az olsalar da kucaklaştı onlarla. Sımsıkı tutundu hayata.
Dua etti Tanrı'ya ve bu kez tatlı tatlı gülümsedi yalnızlığına...
Yorgunluklarını sıraladı peşpeşe; ne yaptı da yorulduysa sabahtan akşama, haftalar, aylar hatta yıllar boyunca.
Hatalarını aldı sonra karşısına. Kabul etmek zor olsa da sahiplendi hepsini. Öfkesi kontrol altında, yüzleşti onlarla. Bu erdemlerin en büyüğüydü unutmadı.
İliklerine kadar işlemiş pişmanlıklarını hatırladı. Tek damla gözyaşı dökmeden kaldırıp attı kenara.
Sıra nefretlerindeydi.Söyleyemediği ne varsa içinde kalan hepsini saydı, bağırdı bağırabildiği kadar, aşağıladı, vurdu, kırdı, parçaladı. Son sözünü söyledi sakinleşince: "Değmezsiniz hiçbirine."
Acılarını topladı birbir ve teşekkür etti. "İstemesem de sizler büyüttünüz beni."
Dertleri çağırmasa da üşüşürlerdi zaten başına. Tek tek dinledi onları da. Acı acı gülümseyip dedi ki: "Sizsiz de olmuyor ki."
Göğsü kabara kabara başarılarını yazdı alt alta. Gurur duydu başardıklarıyla.
Sevgisini anlattı. Her kimi, neyi, neden sevdiğini. Daha bir iyi hissetti kendini.
Ve son olarak mutluluklarını çağırdı. Çok sürmedi gelmeleri. Ne kadar az olsalar da kucaklaştı onlarla. Sımsıkı tutundu hayata.
Dua etti Tanrı'ya ve bu kez tatlı tatlı gülümsedi yalnızlığına...