Gülümseyen gökyüzünde

Prototip saadetler zincirinin kayıp kısırlaştırılmış döngüsüdür

Kollarımızın bambu dalı çaresizliği

Kapanamayacak yaralarımızı kapatan kaplayan boşluk uzar da gider

Sevimli mi görünün yalnızlığımız oradan

Umursamaz görünen artık büyüyemeyecek yaşlı gözbebekleriyle bakınca

Kollar yıllarını verip özel birisi için dolu dolu boşluklar yaratınca

Uyunmaz artık geceleri yalnız

Kollarını boynuna sıkı sıkıya dolamış

Ayakları altındaki sandalyeyi kim çekebilecek diye bekleyen

Son arzusu bir dilek tutulsun da kaymaya hazır insanlarız

Her şeye inat gülümseyen gökyüzünde

Sevda Kuşu

04.12.2007