Gülümseyin

“Gülümseyerek baktığım her an, gülümseyerek gördüğüm herşey cennettir”

Böyle diyordu yazar kitabında. Çok üzgünüm ama kitabın ve yazarın ismini hatırlamıyorum. Cümlenin de ne ara kulağıma çalındığını bilmiyorum ama kesin olan birşey var, o da bu söz bir kitaptan alıntı.

Hayata gülümseyerek bakabilmek, hayata karşı dimdik ayakta durabilmek, yaşanan her şeyi gülümseyerek karşılayabilmek büyük başarı. Her yiğidin harcı olmadığı da kesin.

Gün içinde hayata kaç kez gülümseyerek bakıp kendimizi cennette hissedebiliyoruz? Burada gerçek anlamda cennetten bahsetmiyorum elbette.

Düşünsenize yazar bu lüksünü cennetle eş düzeyde tutmuş.

Her şeye gülümseyerek bakabilmek bir arınmışlık hali olabilir mi acaba?

Böyle davranmak sadece kişinin kendi inisiyatifinde olan bir şey, zorlamayla olacak iş değil. Ama bazen öyle şeylerle karşılaşıyor ki insan, olay sizden çıkıyor. Kontrol edemiyorsunuz.

Son günlerde peşpeşe yaşadığımız üzücü olaylar, kayıplar hepimizi çok üzdü, yüreğimizi acıttı. Yine de tüm yaşananlara rağmen hayat devam ediyor.

İnsanoğlu garip mahlukat, her acıya karşı donanımlı olarak dünyaya geliyor. Öyle olmasaydı yaşanan her acı olaydan sonra dimdik ayakta kalınabilir miydi?

Bu anlamda yazara katılmamak elde değil. “Gülümseyerek baktığım her an, gülümseyerek gördüğüm herşey cennettir.”

:) İyi bayramlar.

http://www.esmakahraman.com/gulumseyin/