- Kategori
- Şiir
Gülün duası neydi?
Gülün Duası Neydi?
Sen gül ki bu vakit de
Ey gizemli gül
Büyüsün duasıyla nice annenin
Yeryüzünün tüm gülleri
Hâlâ kesik birçok ağacın her yeri
Yalnız bıçak izleri değil gövdesinde
Kavuşamamış binlerce sevdalının
Yürek burkan izleri
Kök salan çınar bu yabanda
Uykulu bacaklarını salmışsa
Toprağa
Hâlâ don topraktaki kökleri
Hiç bir şeyi sezemez şu an
Sende ki feryadı
Daha önceden bu yere ait
Hiçbir ürpertiyi
Hiçbir tatlı gerinmeyi
Bilemez derin uykuda çınar
Büklüm büklüm gözleriyle
O yumuşak o dönen toprağa düşen
Çiyden ve yemyeşil bahardan bi haber
O kadar hüzün yüklenmiş ki gövdesine
Geleceğin ve geçmişin
Bu kara parmaklıklar gibi kara
Etrafını saran sisten ve dumandan
Hiçbir şey göremez olmuş
Bu ırmaklar dolusu acıyı silemez olmuş
Şimdi kımıltısız felç olmuş bedenini
Cırcır böcekleri, serçeler, güvercinler
Hiç bir şey ele veremez
Göz kapaklarındaki
Körpe serin bu sere serpe
Renkler solumasını
Ey gül umut sende
Çalıların o her yıl sabırsızlıkla
Kavrayan inanılmaz direncini
O beni her şeyin dönemecinde
Lâleyle kardelen ve ilk kadifemsilerin
İncecik buzun ortasında direncini öğreten gül
Bir iç daralması
Bir eskisinden daha uzun görünen
Bu derin an
Bu geç kalan tasa ve sevecenliğin
Çiçek açmazsa
Hiç bir şey güzel olmayacak kaygısını
Aşılayan gül
Kaygılanma diyorsun şimdi
Yasemin, nergis, zambak
En azından
Bana geri dönmüş sayarım
Gülü bütün renkleriyle
Yurdumun çiçek açan çocuklarında
O bütün kızıl gül yapılan
El ayalarında
Çarpıntısında bir yüreğin
Soluk olan ciğerlerinde
Bu kırılgan ürpertilerinde
Bu erkenci düşlerinde
Açan bütün günlerin direncini
Gör diyorsun
Yurdumun çiçek açmışlarında
Bu yaraya aldırma
Baharda
Yapraklara yürüyen suyu
İlk yıldızlı solgun bu özveriyi unutma
Gülün güle feryadını duy diyorsun
Yeteri kadar kar görmedi
Don tutmuş kökleri çınarın
Sönmüş dönmüş olsaydı
Gül o derinliğinde olsaydı
Sonu olsaydı gülün ki gibi
Ezilmesi, solması
Büzülmesi sonu olsaydı gülün
Yeraltında özsu eksilmesi
Kızıllık ve solgunluk içinde
Bir koku vurması
Bir burcular salması
Sonu olsaydı
Aynı zamanda
Gülün
İnce uzun yolu sonu olsaydı
Nice nice
Bu bitmez bekleyişi gülün sonu olsaydı
Sonra tüketircesine solup yıkılıp gidercesine
Dirilişi yok edercesine
Derinden esen rüzgârda
Direngenliği sonu olsaydı
O buruk erkini yakında varlığını
Seziyorum karanlık erkenliğini
Yapraklarının irkilmesini
Sonu olsaydı
Biterdi yaşamın direnci
Derken alıyorum
İlkin elime
Parmaklarıma
Uyumlu yürüyüş gibi
Adını söylüyorum yeniden
Gülün
Gül gül ki gülelim ey gül
Sen ki gülsün bakırdan ve kükürtten
Kırmızı ve mavi bir gül
Ateş gibi külün beyazlığında
Açılan bir iz gibi
Sen gülsün
Göz kamaştıran
Gül ki bu vaktinde yılın en güzeli açar
Gül ki nesi varsa övgüsüsün bülbülün
Senin bu yekpare anına
Görünüşüne bakarak
Varlığı aydınlansın
Yeryüzünde her gülün
Gülün duası neydi?
Solmamak mı?
Her bahar dirençle yeniden açmak mı?
Mehmet Özgür Ersan 09.12.2016 Maltepe
- Toplam blog
- : 447
- : 1524
- Kayıt tarihi
- : 20.09.13
06 Mayıs 1974 Çorum Sungurlu'da doğdu. Yaşamının büyükçe bir bölümünü Mamak'ın gecekondu mahalleler..