Gülüşü güzel çocuk

Her şey bitti. Artık gülüşü güzel çocuk, okur mu bilinmez. Diğer gülüşü güzel olan çocuklara ithaf olsun...

Bir kızgınlık, bitirir bazen çoğu şeyi. Sevgiyi de. Silinir hafızadan bir sürü bilgi. Sevdiği kızın fotoğrafı silinir, bilgisayarın ekranından, msn'den silinir adresi, telefon kaydedilmemiş sayılır.

Yani aslında sevdiği kızla yaşadığı zamanlar yaşanmamış sayılır. Her şey biter.
Sonsuza dek gitmiştir ellerinden yaşanacak ne varsa. Ama acı ile olmasa mıydı diye düşünülür.

Hata nerdedir? Kızda mı? Gülüşü güzel olan çocukta mı? Ama bitmiştir masal.
Aslında ne kız ne de çocuk hatalı değildir, hata zamandadır; yaşadıkları mekandır yanlış olan. Ve yaşadıkları o yasaklanan sevgidir. İkisi de katlanmalıdır olacak olanlara. Hayatları boyunca karşılaşmayacak olan bedenleri ayrılır. Acı vardır yüreklerinde.

Giden bir insanı geri döndürmek mümkün müdür? Ki eğer gitmemişse hala. Mesela kız koşsa ona ve sarılsalar, gitmekten vazgeçer mi gülüşü güzel olan çocuk? Aslında yaşadıkları çok da derin duygular değildir, ya da çocuk böyle söylemiştir kıza. Senden sonrası da olacak diyerek bağı tamamen koparmıştır. Bu durumda kız kapansa bile ayaklarına ne faydası olacaktır ki? Bazen zaman ilaç olarak bilinmeli, bazen boyun eğmeli en derin acılara.

Hani derler ya, 'acı olgunlaştırır' diye. Acı olgunlaştırır mı bilmem ama onların içlerindeki acıyı ancak zaman küllendirebilir.

Gün gelecek, zaman geçecek ve her şey eski haline dönecektir. Dönmelidir. Ne gidenle gidlir, ne de sevgi uğruna burada kalınır. Ömürler ayrı ayrı tükenmek zorundadır.

Farklı şehirler, farklı sevgiler kucaklamalıdır onları. Kendi kültürlerinde kalmalıdırlar. Ne başka şehre ayak uydurulur, ne de zorla tutulur gitmek isteyen kişi.

Her şey bitti artık. Gülüşü güzel olan çocuk masallarda yaşamaya devam etmelidir. Kızın masallarda yaşadığı gibi.
kkadak