Gün gelecek

Sevgi umursanmayacak
Kadar unutulmuş olacak
Dost eli uzanacak ama
Boşlukta tek başına kalacak
İçimizde kalan merhamet tortusu
Dibine kadar bitecek
Ve
Dünya çekilmez olacak
Kırmızı çığlıklar havada bulut bulut
Gölgesini indirecek
Merhamet yoksunu edalarla
Gün gelecek insan kalmayacak
Belkide
İnsanlık hali işte !

Bu defa çok zor gelecek
Mutlu bir gelecek.
Sanki ince çekilmiş acılara
Hapsolacağız
Kucak kucak ayrılacağız
Benliğimizden
Ta ki ; bitene
Yok diyebileceğimize kadar
Boğulacağız
Gün gelecek.

Gökhan Cenker

Dünya kötüye gidiyor, düşmanlıklar gün geçtikçe artıyor, gün yüzüne çıkıyor. Barış dünyası olması gereken kahpe küre savaşlarla, kinle, kan oluklarıyla bu sonucu kabullenmiş gibi davranıyor. Neden kardeşçe yaşayamıyoruz bu ölümlü olan dünyada ? Hiç mi ölmeyeceğiz sanıyoruz ? Neden ölümün sırası gelmemişken dünya ölüme sürükleniyor ? İsyan etmemek elde mi bu kabullenemediğim devrana ? Ben barış istiyorum. Ben " Yurtta sulh, Cihanda sulh " istiyorum Mustafa Kemal Paşamın istediği gibi. . . Gün gelecek . . .