Gün gelecek....

Gün gelecek; bugün sahip olduğum çok şeyi arayacağım.

Kışa varınca; çiçeğe durmuş şeftali dallarını arayacak bakışlarım.

Gün gelecek; onca nimet arasında, en önce, en çok ve yalnızca birisine paye verip, onu "herşeyim" sandığıma, "herşeyim" yaptığıma yanacağım.

Ki bu benim son pişmanlığım olacak. Hani; "Hiçbir fayda etmeyecek olan", çok geç kalmış pişmanlığım.

Gün gelecek; görerek, gülerek ve sevgi dolu bakmak için yaratılmış gözlerimden; aylar, yıllar boyunca  "herşeyim" yaptığım;  o "sevgimi haketmeyen, vefasız " için dökülen yaşlara acıyacağım.

Madem öyle; "o gün"  bugün olsun.

Bugün, ruhumun azad edildiği tarih olsun.

Kırıp kendimi hapsettiğim zindanın kilitlerini;  "harika özüme",  kendime kavuşacağım o gün.

Benim, uzun zaman arayıştan sonra beni bulacağım ve kucaklayacağım gün. 

Miladım olsun bugün.