Gün Işığına Kavuşmuş Su

Gün ışığına kavuşmuş suya benzetiyorum seni

Camdan bir kubbenin saydamlığında yüreğin

İçinden sevgi, öfke, aşk ve ürkeklik

İçinden hayatın temiz ırmakları geçiyor

Yalanlar ve dehşet geçiyor gözlerinin önünden

Kedere batmış şehirler ve dağların ağır havası

Bilinmedik kıyıların kokusu geçiyor içinden

Yüreğin ürkekçe umut ediyor daha mutlu yaşamayı

Varoluşun hissizliğini ve yok oluşun bilinmezliğini

Saydam yüreğinden göç eden tüm o garip yılları

Düşünüyorsun gecenin sessiz kanatları altında

Ve geleceğin anlaşılmaz bir tebessümle bakıyor sana

a.b.