Günah tohumları

Bu gece ve her gece ayaklanır geceler gecelerin içinden.

Kıvranır durur günahkar tohumlar, aklansa ne çıkar ki gecelerden?

Günah da sevap da bizim için.

Şeytan da melek de infaz da! Ya huzur?

O da bizim için. Cana can katarak, yaraya tuz basarak değil!

Geçici sarhoşluklar arkasından onarılmaz pişmanlıklar getiriyor.

Bizi rahatsız eden duygulara neden sahip çıkıyoruz ki?
Ne alalım ne de üstüne para verelim.
Hatta üstü kalsın diyebilseydik, keşkelemeseydik..

Allah'ım, sen koru bizi şeytanın şerrinden ve geçici dünya heveslerinden.
Dua çiçeklerimizi soldurma lütfen.

Geceye sarmaşık olmuş dualarla sarılabilseydik ''keşke'' hiçliğin biçtiği kefenimize, uyanıversek meleklerle ebedi cennetimizde...

Şimdilik, günaydın çiçekleriyle sabahı uzatıyorum koynuna, öpüyorum gözlerindeki bulutları..
Güneş gölgesini nasıl da takmış koluna. Oda gülüyor sırım sırım sana.. Haydi, ne duruyorsun kollarını dolasana boynuma..

Yine kanatsız uçuyorum gecelerin içinden sana.
Nedense, biz insanlar hep ektiğimizi biçeriz..
Sonra mı?
Seçer seçer yeriz..

Ve nedense yine!
Karşımızdakine afiyet olsun der, kendimize de haram zıkkım ederiz..

Kimiside: ''Biz böyle bildik, böyle gördük gülüm, henüz ölmedik gülüm henüz ölmedik.'' Der..

Biz kim kaderden taş oynatmak kim?

Onun için!

Sadece seslenişimdi zamanın ve yerin ne önemi var ki?

Yıl İki Bin Dört / Ayı günü sormayın çünkü bende saklı..

(Sabiha Rana)

Yedi Düvel Gönüllere Beyaz Düşler Paylaşımıdır!