Güne başlarken...

Sabah gazeteleri okuyorum içim daralıyor,

Televizyonlarda haberleri yorumları dinliyorum şaşırıyorum,

Nasıl bir ulus nasıl bir Ülke olduk biz anlayamıyorum.

Olan bitenler armut gibi gözümüzün önünde ama TIK yok,

Neyse…

Onun için “Güne başlarken” bir fıkra ile başlamak istiyorum…

…

“Küçük bir kasabanın yerel otobüsüne genç bir kadın biner. Bilet parasını öder ve tek boş koltuğa gider oturur. Yanına son derece şık giyimli bey oturmaktadır. Gülümseyerek kadına rahat oturmasın için yer açar.

Otobüs hareket eder etmez kadın cebinden bir zarf çıkarır içeriğine bakar. Kenarlarında mavi logosu olan bir kâğıttır bu üzerinde yazılmış kısa bir not vardır.

Bakar gürültüyle içini çeker ve muhteşem bir gülümseme yayılır yüzüne,

Yanındaki bey bunu fark eder işine karıştığını düşünerek “İyi bir haber mi?” diye sorar.

Kadın yaptığının farkına varır ve “Oh, özür dilerim” der. Adam;

“Sorun yok, tam tersine galiba iyi haber”

Kadın “Çok iyi, HAMİLEYİM!” der. Adam

-Çok sevindim kutlarım sizi, der ve babacan bir tavırla da kadının eline dokunur.

Kadın “Ben de çok sevindim uzun süredir istiyordum. Dört yıldır evliyim ama bugüne kadar hiç olumlu haber alamamıştık”

-Rastlantı çok ilginç der adam, cebinden bir zarf çıkararak “Bende iyi haber aldım. İki yıl önce yarış atı almıştım, ama sizin dediğiniz gibi hiç olumlu haber alamamıştık. Büyük yarışları ve ödülü hiç kazanamadı. Ancak birkaç dakika önce bu telgraf geldi “Çok önemli bir yarışı kazanmış”

“Bazen insan talihine muhteşem şeyler borçlu oluyor” benim gibi düşünüyor musunuz diye sorar kadın.

-“Evet, ama bu kez talihe yardım etmem gerekti doğrusu. Size bir sır vereceğim dedi adam, sesini kısarak kimse duymasın diye elini ağzına götürerek; “Bu yarışı kazanmayı o kadar çok istiyordum ki kimseye söylemeden JOKEYİ değiştirdim.”

Ben de size bir sır vereceğim dedi kadın fısıldayarak;

“Bende aynısını yaptım!”

…

Gününüz aydın olsun yüzünüzden gülücükler hiç eksilmesin efendim…

Erdoğan Özgenç