Güne başlarken

Bin kaygıyla uyanırım.

Diken diken etlerim,

Alaca bir şafak vakti,

Neye uyanacak memleketim!

*

Ne bu hiddet, bu şiddet!

Tapusu sende mi Dünyanın?

Yalnız sana doğmaz ki Güneş,

Ne kadar zulmedersen et,

Gülmeden ölmeyeceğim.

*

Herkes kendince mutlu,

Zehir kusma her sabah,

Bırak “Gök mavi, yer yeşil olsun,”

Üç kuruşluk keyfimiz olsun,

Dünyaya bir daha gelmeyeceğim.

*

Duy sesimi, gör öfkemi,

Başımda püsküllü bela,

Her gün ölüm, her gün sela (sala),

Yedi yerimden vursan da,

Can vermeyeceğim.

*

Doğan Soydan

03. 12. 2016