Günebakanların gözleri

çok yağmur yağdı,
pabuçlarım bile eridi
karanlıktı, bulamadım,
nereye gitti ayaklarımın izi…

duvarın duldasında bekledim,
içimdeki yoksul duyguyla,
göz göze geldi,
ıslak serçeler
sonra onları da örttü,
güz yaprakları…

benim topuğumdaki diken,
sızladı durdu,
gidemedim…

çok yağmur yağdı,
umutlarım bile eridi
karanlıktı bulamadım,
nereye gitti,
büyüttüğüm kırçiçekleri?

sokaklar geçti önümden,
evler,
kapılar geçti,
bana açılmayan,
beni durak bellemeyen,
trenler geçti,
acı uğultusuyla…

bir güneş geçmedi,
bir ışık geçmedi,
karardı,
günebakanların gözleri…

özlem özkaya