Güneş çok uzakta kaldı

Kimse Olamadık biz
Kimseye benzemedim ben
O kadar korkaktım ki
Yüzümü göstermek yerine
Tutmaya kaldırmaya çalıştım
Üstümdeki maskemi olduğu yerde
"İçimde büyüdü sensizlik"
Bir deve dönüştü
Biraz daha korktum
İçimde büyüyeni dışarı çıkartacağım yerde
Sensizliği ikiye katladım her seferinde
Senleyken bile

Şimdi ise uzakta
Güneşin daha geç doğduğu yerde
Senleyken yaşayamadıklarımı özlüyorum
Senleyken sensiz geçirdiğim günleri bile