- Kategori
- Şiir
Güneş doğuyor
Gecenin karanlığında kir pas içinde üşüyor
elleri yumuk yumuk, kırık bir sokak lambası altında
donuk bakışlarıyla pencereyi gözlüyor
bulut kızarıyor, rengiyle az kaldı .diyor;
''sevgilim güneş doğuyor''
Hissiz bir karanlığın ortasında çığlıkları ağlıyor
sessiz, sedasız gözyaşları kuruyor
ihanetle cezalandırılmış bedeniyle
sokak lambası altındaki gölgeye bakıyor
pencereyi açıyor, diyor;
''sevgilim aşkımız ölüyor.''..
Pencere kapanıyor, gölge uzaklaşıyor
güneş doğuyor.
aşk ölüyor....