Güneşi gördüm (mü?)

Güneşi gördüm filminden çıkalı henüz yarım saat bile olmadan yazıyorum. Son günlerde çok konuşulan “Güneşi gördüm” için sinemaya giderken dinlediğim ve okuduğum övgülere karşın içimdeki önyargılardan tam kurtulmuş değildim. Önyargıların nedeni Mahsun Kırmızıgül’den başkası değildi.

Filmi seyrettikten sonra filmi değerlendirirken o önyargıların etkisi kalmamıştı. Ortada birçok yerde söylendiği gibi bir sinema şaheseri yoktu ancak izlenmesi gereken güzel bir film vardı. “Güneşi gördüm” filmini mutlaka izleyin.

Filmdeki oyuncuların hepsi çok iyiydi. Mahsun Kırmızıgül rolünün hakkını vererek oynamış. Çocukları oynayanlar çok iyiydi, özellikle zihinsel engelli kızı oynayan çocuk muhteşemdi.

Filmde birşeyler olmasaydı ne olurdu diye düşündüm:

- Norveç hiç olmasaydı ne olurdu?
- Travestiler hiç olmasaydı ne olurdu?
- Çamaşır makinası hiç olmasaydı ne olurdu?

Bir konuyu vurgulamak veya eleştirmek için diğer uçta örnekler yaratılmaya çalışılması filmde anlamsız yapaylıklar oluşturmuş. Bu uç örnekler dünya görüşü, yaşam tarzı, cinsel tercihler, kültür, ekonomi, demokrasi, özgürlükler anlatılırken o kadar çok kullanılmış ki...

Yeşilçam sinemamızın bir özelliği vardır. En sıradan filmlerde bile konuşmalar izleyicinin kulağını tırmalamaz. Senaryoda konuşma metinleri çok iyi kaleme alınmıştır. Oysa Güneşi gördüm filminin bir çok sahnesinde ilkokul müsameresi düzeyinde konuşmalara tanık olduk.

Filmde görüntüler çok güzeldi. Doğunun dağları, İstanbul’un boğazı, Norveç’in fiyortları... Güzel görüntüleri güzel çekip sunmuşlar.

“Güneşi gördüm” barış mesajı vermeye çalışan güzel bir filmdi. İzlemenizi öneriyorum.

Ankara, 17 Mart 2009