Güneşi göremedim...

Pazar günümü şehirde geçirmek zorunluluğu oluşunca kendimi İstiklal Caddesi’nin kalabalıklarına bırakmaya ve son günlerin çok konuşulan filmi “Güneşi Gördüm” ü izlemeye karar verdim.

Ve beğenmedim. Oyuncuların, oyunlarının hakkını verdiği dışında, hiçbir şey bana “vay be, hakikaten süper filmmiş” dedirtmedi. Bu kadar güçlü oyuncu kadrosunu kimin eline verirseniz verin, siz “oyna” demeden zaten bu kadar oynardı. Ve sizde elinizde bir kamera ile, çeşitli tarihlerde ülkenin çeşitli bölgelerinde ki "yüzeysel" görüntülerle “harika” bir film çekmiş olurdunuz.

Ülkemin okumayan, dinlemeyen, ilgilenmeyen toplulukları için sanırım bu film bir devrim. Onlar, sadece ekranlarda arada bir denk geldikleri haberlerde yaşanan bir şeyler olarak gördükleri olayları; kendilerine yakın hissettikleri, magazin sayfalarından fırlayan bir yönetmen tarafından ekrana taşınmış gördüler. Ve yeni bir uykudan uyanır gibi gözlerini ovuşturarak "vay be" dediler.
Daha film gösterime girmeden asit kuyularından kemikler çıkmaya başlamıştı oysa. Vay be diyenler coğrafyamızda yaşananlardan "Van minut" olsun haberdar mıydılar?
Ayrıca; sizce, filmde ön plana çıkan tema, güneydoğu ve kürt sorunu yerine, farklı cinsel tercihte bulunan travestilerin sorunları değilmidir?

Mahzun Kırmızıgül’ün ilk filmi olan “Beyaz Melek”i ise gerçekten başarılı bulmuştum. Konu, görsellik, oyunculuk ve mesajları ile içi dolu bir film olarak değerlendirmiş, hatta bunun bir tesadüf olabileceğini düşünmüştüm.
Güneşi Gördüm filmi bu düşüncemi güçlendirdi. Sonra ki filmde neler yapabileceğini ve yeni mesleğini test etmiş olacağız sanırım.