Güneşin Yüzü

KORİDOR DERGİSİ KASIM-ARALIK 2011 21. SAYIDA YAYINLANAN GÜNEŞİN YÜZÜ ADLI ÖYKÜMDEN BİR BÖLÜM PAYLAŞMAK İSTEDİM.

...

Toz bulutunun içinde her yanı yanık içinde onlarca insan koşturuyordu. Ayağı bir şeye takıldı ve düştü. Mamoru toza bulanmış yüzüyle yerden kalkmak istedi. Takıldığı şeyin derisi yüzülmüş gibi yanık içinde olan bir kadın olduğunu gördü. “Su…” dedi kadın. Üstündeki kıyafetlerinden duman çıkıyordu.“Su…” diye inlerken ağzından kanlı bir tükürük saçıyordu. Ağlayan, bağıran insanların arasında su bulmaya çalıştı. Pis bir su birikintisinden avucuna doldurduğu kadarını kadına ulaştırmaya çabaladı. Kadının yanına geldiğinde suyun olanı da dökülmüştü. Kadının başı yana kaymıştı. Dudağına akıttığı birkaç damla suyu hissetmeyen kadının başında donmuş bir vaziyette kaldı. Kohana’nın isli vücudunu düşündü.
“Evlat sende bir şey var mı?” sesin geldiği yöne doğru dönüp kristal görüntüler arasında seslenen kişiyi bulmaya çalıştı. Yaşlı bir adam üzerine doğru eğilmişti. Mamoru’nun gözlerinde duran bakışlar korku doluydu.

“Senin gözlerine n’oldu?”

Mamoru adamın söylediklerinden hiçbir şey anlamadı. Adamın şaşkın bakışlarla yardım edemeyeceğini anlaması iki saniye bile sürmedi. Mamoru sarı bir kataraktın gözbebeğini kapladığından habersiz yanından uzaklaşan adamın peşine takıldı. On metre bile gidemedi. Ufacık bedeni çırpınan bir kuşun kanat sesinin zayıflayan tınısıyla sendeledi.
.....